Afisz wyobrażający mordowanie polskich oficerów przez enkawudzistów w lesie katyńskim. Na początku kwietnia 1943 Niemcy odnaleźli w lesie katyńskim groby pomordowanych oficerów polskich – jeńców wojennych, do czasu tragedii osadzonych przez NKWD w obozie w Kozielsku. Władze niemieckie pod koniec kwietnia powołały międzynarodową komisję, złożoną z czołowych przedstawicieli medycyny sądowej i kryminalistyki, do przeprowadzenia ekshumacji zwłok. Polski Czerwony Krzyż i Rada Główna Opiekuńcza w tym samym celu wyłoniły komisję techniczną. Ze strony Kościoła brał w niej udział ksiądz Stanisław Jasiński, kanonik krakowskiej Kapituły katedralnej. W prasie okupacyjnej z tego okresu, głównie polskojęzycznej, całe szpalty poświęcono omówieniu tej potwornej zbrodni. Niemcy uznali tragedię dokonaną przez NKWD na narodzie polskim za doskonały antysowiecki chwyt propagandowy. Kampanię propagandową rozpoczęli zaraz po ujawnieniu zbrodni. Temu celowi służyła rozpowszechniana przez urzędy Regierung des GG broszura pt. „Katyń – masowe morderstwo w lesie katyńskim, sprawozdanie na podstawie urzędowych danych i dokumentów”, ze zdjęciami ekshumowanych ofiar mordu oraz afisz „Katyń”. Afisz ten był przeznaczony do zamieszczenia w witrynach sklepowych. Zmasowany antyradziecki atak propagandowy ruszył w 1944, gdy Niemcy przegrywali na wszystkich frontach. Na zlecenie niemieckiego naczelnego dowództwa, Stadthauptmann’a der Stadt Krakau i komendanta miasta Krakowa zostały rozpowszechnione liczne obwieszczenia, afisze, plakaty, kartki i druki ulotne z rzucającymi się w oczy hasłami, np.: „Polacy! Armia Niemiecka woła was, zgłaszajcie się do Służby Pomocniczej w szeregi Armii Niemieckiej do walki przeciw wspólnemu wrogowi”; „Polacy, przystępujcie do wspólnego frontu dla zwalczania bolszewizmu...”; „Chwyćmy za łopaty, aby ochronić nasze życie, naszą świętą wiarę i naszą kulturę”; „Chrońmy ojczyznę pracując przy budowie umocnień na wschodzie”. W krakowskim Urzędzie Pracy przy ulicy Lubicz 25, pokój 56 zorganizowano biuro zgłoszeń dla ochotników. Ta niemiecka akcja propagandowa nie osiągnęła swojego celu. Polacy dobrze wiedzieli, co sądzić o Katyniu, ale to nie zaowocowało współpracą z okupantem.
Opis zewnętrzny: Oryginał, język polski, 1 karta o wymiarach 420x293 mm
Miejsce przechowywania: Archiwum Państwowe w Krakowie, Akta miasta Krakowa, Stadthauptmann der Stadt Krakau z lat 1939–1945, sygnatura SMKr 209, strona 428
Autor komentarza: Krystyna Jelonek-Litewka