Portret Stanisława Tęczyńskiego

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Portret Stanisława Tęczyńskiego
Ilustracja
Autor

Tomasz Dolabella

Data powstania

1633/1634

Medium

olej na płótnie

Wymiary

195 × 108 cm

Miejsce przechowywania
Lokalizacja

Zamek Królewski na Wawelu - Państwowe Zbiory Sztuki

Portret Stanisława Tęczyńskiego – obraz namalowany przez Tomasza Dolabellę w latach 1633-1634. Uznawany jest za jeden z najpiękniejszych staropolskich portretów[1]. Przedstawia najmłodszego syna wojewody krakowskiego Jana Magnusa Tęczyńskiego i Doroty z Mińskich, ostatniego z męskiej linii rodu, zmarłego w wieku dwudziestu trzech lat. Wojewodzic odziany jest w strój polski: biały żupan i nałożoną nań białą delię podbitą brązowym futrem. Nakryciem głowy jest czerwony kołpak obszyty futrem i uzupełniony piórami. Napis w lewym górnym rogu został domalowany w okresie późniejszym[2]. Początkowo był eksponowany na Zamku Tenczyn, w 2. połowie XVIII w. w Pałacu Potockich w Krzeszowicach. Obraz pochodzi ze zbiorów Potockich w Krzeszowicach[1][3], obecnie jest własnością Zamku Królewskiego na Wawelu i znajduje się w Sali Bitwy pod Orszą.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Malarstwo | Zamek Królewski na Wawelu | Wawel Kraków [online], www.wawel.krakow.pl [dostęp 2017-11-26] [zarchiwizowane z adresu 2013-09-29] (pol.).
  2. Muzea Krakowa, wyd. Arkady, Warszawa 1981, s. 86-88.
  3. Portret Stanisława Tęczyńskiego