Plebania kościoła Świętej Trójcy w Tykocinie: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
drobne techniczne
Konarski (dyskusja | edycje)
drobne merytoryczne
Linia 1: Linia 1:
'''Plebania kościoła Świętej Trójcy w Tykocinie''' – została zbudowana w latach [[1748]] - [[1750]]. W [[1771]] roku została przebudowana przez [[Zgromadzenie Misji|księży misjonarzy]] na [[seminarium duchowne]]. Obecnie znów pełni funkcję plebanii. Na parterze zachowały się sklepienia ceglane. Na uwagę zasługują dawny [[refektarz]] i [[dormitorium]].
'''Plebania kościoła Świętej Trójcy w Tykocinie''' – została zbudowana w latach [[1748]] - [[1750]].

W 1748 roku teren przykościelny ogrodzono murem. Projekt bramy z popiersiami czterech ewangelistów wykonał [[Jan Henryk Klemm]]. Po śmierci proboszcza w 1751 r., [[Jan Klemens Branicki]] powierzył parafię [[Zgromadzenie Misji|Zgromadzeniu Misjonarzy]] oraz podjął się ufundowania seminarium duchownego dla kleryków diecezji łuckiej. W związku z nowym zadaniem, w latach 1769-1771 rozbudowano plebanię wg projektu Kazimierza Nowickiego Jr.
Po powstaniu styczniowym rosyjskie władze zaborcze odebrały misjonarzom parafię oraz zlikwidowały seminarium.
Obecnie budynek ponownie pełni funkcję plebanii. Ma plan prostokąta, jest dwukondygnacyjny, nakryty czterospadowym dachem. Elewacje z podziałami ramowymi. Wewnątrz na parterze sklepienia kolebkowe, wyżej stropy płaskie. Na uwagę zasługują dawny [[refektarz]] i [[dormitorium]].
Spichlerz położony we wsch. części zespołu. Pomiędzy plebanią a spichlerzem murowana brama przepruta otworami zamkniętymi łukiem koszowym, nakryta czterospadowym daszkiem.

<gallery>
Tykocin - klasztor plebania - ndx - 1.JPG
Tykocin - brama (przy plebanii) w zespole klasztornym misjonarzy - ndx - 2.jpg
</gallery>


== Linki zewnętrzne ==
== Linki zewnętrzne ==

Wersja z 17:26, 15 kwi 2020

Plebania kościoła Świętej Trójcy w Tykocinie – została zbudowana w latach 1748 - 1750.

W 1748 roku teren przykościelny ogrodzono murem. Projekt bramy z popiersiami czterech ewangelistów wykonał Jan Henryk Klemm. Po śmierci proboszcza w 1751 r., Jan Klemens Branicki powierzył parafię Zgromadzeniu Misjonarzy oraz podjął się ufundowania seminarium duchownego dla kleryków diecezji łuckiej. W związku z nowym zadaniem, w latach 1769-1771 rozbudowano plebanię wg projektu Kazimierza Nowickiego Jr. Po powstaniu styczniowym rosyjskie władze zaborcze odebrały misjonarzom parafię oraz zlikwidowały seminarium. Obecnie budynek ponownie pełni funkcję plebanii. Ma plan prostokąta, jest dwukondygnacyjny, nakryty czterospadowym dachem. Elewacje z podziałami ramowymi. Wewnątrz na parterze sklepienia kolebkowe, wyżej stropy płaskie. Na uwagę zasługują dawny refektarz i dormitorium. Spichlerz położony we wsch. części zespołu. Pomiędzy plebanią a spichlerzem murowana brama przepruta otworami zamkniętymi łukiem koszowym, nakryta czterospadowym daszkiem.

Linki zewnętrzne

Opis obiektu