Telematyka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez Paweł Ziemian BOT (dyskusja | edycje) o 10:35, 18 sty 2018. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Telematyka – rozwiązania telekomunikacyjne, informatyczne i informacyjne oraz rozwiązania automatycznego sterowania dostosowane do potrzeb obsługiwanych systemów fizycznych – wynikających z ich zadań, infrastruktury, organizacji, procesów utrzymania oraz zarządzania – i zintegrowane z tymi systemami.

Termin telematyka należy do terminów, które powstają w wyniku postępu naukowego, w tym przypadku burzliwego rozwoju technik komunikacyjnych i informacyjnych.

Termin ten występuje zazwyczaj z przymiotnikiem określającym dziedzinę zastosowania np.: telematyka transportu, telematyka medyczna, telematyka przemysłowa. Systemy telematyczne wykorzystują różne urządzenia i oprogramowania oraz systemy:

  • komunikacji elektronicznej, łączące poszczególne elementy systemu telematycznego (sieci rozległe, sieci lokalne, sieci telekomunikacji ruchomej, systemy satelitarne);
  • pozyskiwania informacji (czujniki pomiarowe, kamery wideo, radary);
  • prezentacji informacji dla administratorów systemu telematycznego (systemy GIS, systemy kontroli dostępu);
  • prezentacji informacji dla użytkowników systemu (sygnalizacja świetlna, radiofonia, technologie internetoweWWW, SMS.

Najważniejszymi funkcjami systemów telematycznych są funkcje operowania informacją. Dotyczy to jej pozyskiwania, przetwarzania, dystrybucji wraz z transmisją i wykorzystania w różnorodnych procesach decyzyjnych. Systemy i aplikacje telematyczne są konstruowane do określonych procesów.

Historia

Telematyka jest tłumaczeniem francuskiego słowa „telematique”, które zostało po raz pierwszy użyte przez Simona Norę i Alaina Minca w 1978 roku w raporcie dla rządu francuskiego[1]. Termin powstał przez połączenie dwóch słów: telekomunikacja oraz informatyka, a dotyczył głównie spraw związanych z przekazywaniem danych za pomocą technologii wykorzystywanych w telekomunikacji.

Przypisy

Bibliografia

  • Nowacki G. (red.): Telematyka transportu drogowego, ITS, Warszawa 2008.
  • Mikulski J.: Advances in Transport Systems Telematics 2. Praca zbiorowa, monografia. Wydawnictwo Chair of Automatic Control in Transport, Faculty of Transport, Silesian University of Technology, Katowice 2007.
  • Mikulski J.: Advances in Transport Systems Telematics. Praca zbiorowa, monografia. Wydawnictwo Jacek Skalmierski Computer Studio, Katowice 2006.
  • Wydro K.B.: Telematyka – znaczenie i definicje terminu, „Telekomunikacja i techniki informacyjne”, nr 1-2, 2005.
  • Piecha J.: Rejestracja i przetwarzanie danych w telematycznych systemach transportu, praca zbiorowa, Monografia wydawnictwa Politechniki Śląskiej, Gliwice 2003.