Czarkowo (powiat kościański)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Czarkowo
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Powiat

kościański

Gmina

Kościan

Liczba ludności (2022)

195[2]

Strefa numeracyjna

65

Kod pocztowy

64-000[3]

Tablice rejestracyjne

PKS

SIMC

0371535

Położenie na mapie gminy wiejskiej Kościan
Mapa konturowa gminy wiejskiej Kościan, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Czarkowo”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po lewej znajduje się punkt z opisem „Czarkowo”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Czarkowo”
Położenie na mapie powiatu kościańskiego
Mapa konturowa powiatu kościańskiego, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Czarkowo”
Ziemia52°04′17″N 16°37′25″E/52,071389 16,623611[1]

Czarkowowieś w Polsce położona w województwie wielkopolskim, w powiecie kościańskim, w gminie Kościan.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Wieś historycznie należała do Wielkopolski. Ma metrykę średniowieczną i jest notowana od poczatku XV wieku. Po raz pierwszy wymieniona została w łacińskojęzycznym dokumencie z 1400 pod nazwą Czarnkow, Czarnkowo, 1459 Czarkowo, 1494 Czarnkow[4].

Miejscowość była wsią mieszczańską należącą do miasta Kościan. W 1530 leżała w powiecie kościańskim Korony Królestwa Polskiego. W 1563 należała do parafii Kościan[4].

Miejscowość założona została na prawie polskim, które decyzją króla polskiego zastąpione zostało prawem magdeburskim. W 1400 król polski Władysław II Jagiełło nadał miastu Kościan prawo magddeburskie oraz przyłączył do dóbr miejskich m. in. wieś Czarkowo poddaje ją jurysdykcji wójta kościańskiego. W 1440 król polski Władysław III Warneńczyk zapisał podczaszemu poznańskiemu i staroście kościańskiemu Łukaszowi Górce 1000 grzywien na mieście Kościanie oraz m. in. na wsiach Bonikowo oraz Czarkowo[4].

Miejscowość odnotowana została także w dokumentach podatkowych. W 1459 na mocy specjalnego przywileju królewskiego mieszczanie kościańscy płacili wspólnie wikariuszom katedry poznańskiej kwotę w ramach dziesięciny snopowej z wsi Czarkowo oraz Nacław. W latach 1564-1565 wsie miejskie należące do Kościana Nacław oraz Czarkowo płaciły co roku czynsz dla zamku tenutariusza] kościańskiego w tym m.in. trzej kmiecie z Czarkowa płacili razem 9 florenów i 24 groszy. W 1530 odnotowano we wsi pobór podatków z 4 łanów osiadłych oraz z jednego łana sołtysa. W latach 1563, 1581 pobrano podatki z 7 łanów osiadlych oraz z 2 łanów nalezących do sołtysa[4].

W wyniku II rozbioru Rzeczypospolitej w 1793 miejscowość przeszła w posiadanie Prus i jak cała Wielkopolska znalazła się w zaborze pruskim. W okresie Wielkiego Księstwa Poznańskiego (1815-1848) miejscowość wzmiankowana jako Czarków należała do wsi większych w ówczesnym powiecie Kosten rejencji poznańskiej[5]. Czarków należał do okręgu kościańskiego tego powiatu i stanowił siedzibę majątku Czarków, który należał wówczas do miasta Kościan[5]. Według spisu urzędowego z 1837 roku Czarków liczył 101 mieszkańców, którzy zamieszkiwali 12 dymów (domostw)[5].

Jesienią 1954 część wsi włączono do Kościana[6]

W latach 1954–1959 wieś należała i była siedzibą władz gromady Czarkowo, po jej zniesieniu w gromadzie Kościan. W latach 1975–1998 miejscowość należała administracyjnie do województwa leszczyńskiego.

Jest to mała wieś, kilometrowej długości położona przy drodze powiatowej na obrzeżach Kościana.

Zobacz też
Czarkowo, Czarków

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 18754
  2. NSP 2021: Ludność w miejscowościach statystycznych [online], Bank Danych Lokalnych GUS, 19 września 2022 [dostęp 2022-10-06].
  3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2022, s. 173 [zarchiwizowane 2022-10-26].
  4. a b c d Chmielewski 1982 ↓, s. 285–286.
  5. a b c Leon Plater: Opisanie historyczno-statystyczne Wielkiego Ksie̜ztwa Poznańskiego. Lipsk: Ksie̜garnia Zagraniczna (Librairie Étrangère), 1846, s. 210.
  6. Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej w Poznaniu z 4 grudnia 1954 r., Nr. 20, Poz. 100.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]