Écaillon

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Écaillon
miejscowość i gmina
Ilustracja
Herb
Herb
Państwo

 Francja

Region

 Hauts-de-France

Departament

Nord

Okręg

Douai

Kod INSEE

59185

Powierzchnia

4 km²

Populacja (1990)
• liczba ludności


2007

• gęstość

502 os./km²

Kod pocztowy

59176

Położenie na mapie Nord
Mapa konturowa Nord, blisko centrum na dole znajduje się punkt z opisem „Écaillon”
Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, u góry znajduje się punkt z opisem „Écaillon”
Położenie na mapie regionu Hauts-de-France
Mapa konturowa regionu Hauts-de-France, blisko centrum na prawo u góry znajduje się punkt z opisem „Écaillon”
Ziemia50°21′N 3°13′E/50,350000 3,216667
Strona internetowa

Écaillon – miejscowość i gmina we Francji, w regionie Hauts-de-France, w departamencie Nord.

Według danych na rok 1990 gminę zamieszkiwało 2007 osób, a gęstość zaludnienia wynosiła 502 osób/km² (wśród 1549 gmin regionu Nord-Pas-de-Calais Écaillon plasuje się na 360. miejscu pod względem liczby ludności, natomiast pod względem powierzchni na miejscu 762.

Polacy w Écaillon[edytuj | edytuj kod]

W latach dwudziestych XX w., przybyli Polacy, główne z Westfalii, by pracować w miejscowych kopalniach przy wydobyciu węgła. Osiedlili się na Wilmie[1]. Zorganizowali życie towarzyskie tworząc teatr amatorski, chór "Harfa",(zał. w 1923), itp. W marcu 1924 r. przyjechał z Polski nauczyciel, Antoni Wiącek. Dostał zlecenie zebrania materiałów statystycznych odnośnie do liczby dzieci w wieku szkolnym w skupiskach polskich w regionie północnej Francji. Zatrzymał się w Écaillon, na Wilmie na rok. Założył polską szkołę im. Tadeusza Kościuszki, liczącą ok. 180 chłopców i dziewcząt. Niektórzy uczniowie należeli do rodzin francuskich. Mówiły dobrze po polsku[2]. W następnym roku, kiedy A. Wiącek przeniósł się do Lille, a właściwie do La Madeleine by założyć Związek Nauczycielstwa Polskiego we Francji, którego został przez pewien czas prezesem, polska szkoła nadal była czynna na Wilmie w latach trzydziestych. Zostało również założone polskie przedszkole.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. . Spolszczona nazwa cité Vuillemin tj im. Émile Vuillemin, prężnego i zasłużonego inżyniera XIX w.
  2. Zob.: Antoni Wiącek, Związek Nauczycielstwa Polskiego we Francji w latach 1924-1932. Warszawa, 1970, Ossolineum, Wrocław, syg. 10/75

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]