Útulňa pod Kečkou

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Útulňa pod Kečkou
Państwo

 Słowacja

Pasmo

Starohorskie Wierchy

Wysokość

1125 m n.p.m.

Data otwarcia

2019

Właściciel

Park Narodowy Niżne Tatry

Położenie na mapie Słowacji
Mapa konturowa Słowacji, w centrum znajduje się punkt z opisem „Útulňa pod Kečkou”
Ziemia48°51′20,16″N 19°14′55,21″E/48,855600 19,248670

Útulňa pod Kečkouschronisko turystyczne na przełęczy Bulovský príslop między szczytami Barania hlava i Kečka w Starohorskich Wierchach na Słowacji[1].

Przy marszu głównym grzbietem Niżnych Tatr i Starohorskich Wierchów wolno nocować według regulaminu Parku Narodowego Niżne Tatry (NAPANT-u) tylko w niektórych miejscach[2]. Przenocowanie w útulni pod Kečkou umożliwia kontynuowanie marszu głównym grzbietem Niżnych Tatr i Starohorskich Wierchów bez konieczności schodzenia na nocleg w dół i ponownego, mozolnego podchodzenia na główny grzbiet[1].

Opis[edytuj | edytuj kod]

Jest to przystosowany do noclegowania dawny szałas, umożliwiający przespanie się w spartańskich warunkach. Nie jest to typowe schronisko turystyczne, lecz obiekt, który na Słowacji nazywa się útulnią (w języku polskim brak odpowiednika). Znajdują się w nim wieszaki, ławka, piętrowe łóżka i drabinka prowadząca na strych. Naprzeciw drzwi jest okno z ławką pod nim, a obok niego fotografie opisująca historię budynku. Po lewej stronie jest kolejna ławka i stół. Przy drzwiach blat i półka, w rogu piec. Można spać na łóżkach i na podłodze z desek. Jest siedem materacy i łóżka, więc łącznie w schronisku może spać wygodnie dziesięć osób, a w razie potrzeby jeszcze więcej.

Przed utulnią jest kominek, miejsce na ognisko, ławka ze stołem i latryna. Źródło znajduje się około 60 metrów od utulni i jest oznaczone strzałką. Jest to źródło Uhliarský potok, w którym woda płynie przez cały rok[1].

W sezonie turystycznym przy utulni prowadzony jest bufet[1].

Zastrzeżenia[edytuj | edytuj kod]

Jest to obiekt samoobsługowy. Śmieci należy zabierać ze sobą. Nie należy również pozostawiać nieskonsumowanego jedzenia i innych przedmiotów. Do palenia ogniska należy wykorzystywać tylko drewno składowane przy domku, dostępna jest na miejscu piła i siekiera. Nie należy zbierać drzewa w lesie, gdyż jest to rezerwat ścisły. Nie wolno natomiast rozbijać namiotów na hali, ani spać poza budynkiem[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e Útulna pod Kečkou [online] [dostęp 2020-08-08].
  2. Ján Lacika: Niżne Tatry. Bratislava: Dajama, 2001. ISBN 80-88975-33-6.