Przejdź do zawartości

Ćajtanja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Ćajtanja (dosłownie. „światłość, inteligencja”) – w filozofii indyjskiej pojęcie określające wyższy, oświecony stan świadomości, superinteligencję lub samą esencję jaźni, atmana. Jest to stan duchowo obudzonej świadomości, którą cechuje większa zdolność kojarzenia faktów i uświadamiania rzeczywistości, zdarzeń czy zjawisk.

Ćajtanja jest wskazywana jako ćitta w formie w udoskonalonej procesem rozwoju duchowego. Tak ją objaśnia Swami Muktananda Paramahansa[1].

Kutasthaćajtanja

[edytuj | edytuj kod]

Termin kutasthaćajtanja występuje jako równoważny pojęciu puruszottama w nauczaniu swamiego Śri Jukteśwara Giri.

Ćajtanja Mahaprabhu

[edytuj | edytuj kod]

Ćajtanja odnosi się także do Ćajtanji Mahaprabhu – świętego i przywódcy duchowego wisznuizmu.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Meditation on the Guru. W: Swami Muktananda Paramahansa: Play of Consciousness. Chitshakti Vilas. A spiritual autobiography. Wyd. 1. Ganeshpuri: Gurudev Siddha Peeth, 1994, s. 49. ISBN 81-85501-18-1. (ang.).