Łaszt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Łaszt – dawna jednostka miary objętości dla towarów sypkich, głównie zboża, stosowana od XIV do XIX wieku w portach nadbałtyckich. Liczyła 3000-3840 litrów (dm3). Łaszt dzielił się na 30 korców lub 60 szefli.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]