Łukasz Rokossowski
Łukasz Rokossowski (herbu Czasza, później Glaubicz[1]) (zm. między 1488 a 1490) – rycerz pasowany, cześnik poznański, wicesędzia w Pyzdrach i w Kaliszu, wicepodkomorzy w Koninie, rotmistrz wojsk zaciężnych, dowódca jazdy oraz właściciel wielkopolskiej wsi Rokosowo[1].
Biografia
[edytuj | edytuj kod]Był synem Dzierżsława dziedzica Rokosowa w powiecie kościańskim w Wielkopolsce. Po raz pierwszy odnotowany w dokumentach w 1467, kiedy król Kazimierz IV Jagiellończyk zobowiązywał się do wypłaty mu żołdu za kilka lat służby. W 1471 dowodził oddziałem 100 konnych w wyprawie królewicza Władysława na Czechy.
W latach 1478–1479 walczył prawdopodobnie w Prusach w czasie tzw. wojny popiej (spór biskupa Tungena, wspartego przez Krzyżaków, z Kazimierzem Jagiellończykiem). Poza służbą wojskową sprawował kilka urzędów, był m.in. burgrabią konińskim (1473-1475), cześnikiem poznańskim, wicesędzią kaliskim[1]. Prowadził liczne procesy, m.in. ze swym bratem stryjecznym Wawrzyńcem Rokossowskim. Zmarł między 22 stycznia 1488 a 26 stycznia 1490.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Gąsiorowski 2001 ↓, s. 132–148.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Antoni Gąsiorowski: Słownik historyczno-geograficzny województwa poznańskiego w średniowieczu, cz. IV, (R – S), zeszyt 1, hasło „Rokosowo”. Poznań: Wydawnictwo PTPN, 2001, s. 132–148.
- Antoni Gąsiorowski, Łukasz Rokossowski, w: Polski Słownik Biograficzny, tom XXXI, 1988-1989