Łzawnik jajowatozarodnikowy

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Łzawnik jajowatozarodnikowy
ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

łzawniaki

Rząd

łzawnikowce

Rodzina

łzawnikowate

Rodzaj

łzawnik

Gatunek

łzawnik jajowatozarodnikowy

Nazwa systematyczna
Dacrymyces ovisporus Bref.
Unters. Gesammtgeb. Mykol. (Leipzig) 7: 158 (1888)

Łzawnik jajowatozarodnikowy (Dacrymyces ovisporus Bref.) – gatunek grzybów z rodziny łzawnikowatych (Dacrymycetaceae)[1].

Systematyka i nazewnictwo[edytuj | edytuj kod]

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Dacrymyces, Dacrymycetaceae, Dacrymycetales, Incertae sedis, Dacrymycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy został opisany naukowo przez niemieckiego mykologa Juliusa Oscara Brefelda w 1888 roku[2]. Polską nazwę nadał mu Władysław Wojewoda w 1976 r.[3]

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Sapotrof i pasożyt, znajdowany na gałęziach sosny[3], wytwarza poduszeczkowate zarodniki mające jedno- i dwuzarodnikowe podstawki oraz kuliste lub jajowate zarodniki[4]. W Polsce znajduje się na Czerwonej liście roślin i grzybów Polski. Ma status E – gatunek wymierający, którego przeżycie jest mało prawdopodobne, jeśli nadal będą działać czynniki zagrożenia[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Index Fungorum [online] [dostęp 2023-07-02] (ang.).
  2. O. Brefeld, Basidiomyceten II, Protobasidiomyceten, „Untersuchungen aus dem Gesammtgebiete der Mykologie”, 7, 1888, s. 158 (niem.).
  3. a b Władysław Wojewoda, Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, s. 212, ISBN 83-89648-09-1.
  4. D. McLaughlin, J.W.Spatafora, Systematics and Evolution, Springer, 2014, s. 366, ISBN 978-3-642-55318-9 (ang.).
  5. Zbigniew Mirek i inni, Czerwona lista roślin i grzybów Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, PAN, 2006, s. 63, ISBN 83-89648-38-5.