Śabdabrahman

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Śabdabrahman (sanskryt: शब्दब्रह्मन्, śabdabrahman) – soniczny Absolut[1], Absolut jako dźwięk[2] w ujęciu filozofii indyjskiej oraz doktryn hinduistycznych. Sabdabrahman pojmowany jest jako ostateczne podłoże, które jest źródłem dla powstawania wszelkiego rodzaju dźwięków, zarówno tych słyszalnych jak i nieprzejawionych, mistycznych.

Hinduizm wskazuje na (śabda)brahmana poprzez korelację ze świętym dźwiękiem Om (ॐ).

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Śabda-brahman. W: Georg Feuerstein: Joga - Encyklopedia. Maria Kużniak (tłum.). Wyd. 1. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Brama, 2004, s. 284. ISBN 83-914652-5-X.
  2. Nada. W: Georg Feuerstein: Joga - Encyklopedia. Maria Kużniak (tłum.). Wyd. 1. Poznań: Wydawnictwo Naukowe Brama, 2004, s. 191. ISBN 83-914652-5-X.Nada