Śródkoście

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Śródkoście i kanały śródkościa

Śródkoście (łac. diploë) – warstwa istoty gąbczastej w kościach płaskich czaszki, znajdująca się między blaszką zewnętrzną a blaszką wewnętrzną (szklistą) istoty zbitej[1][2]. Jest wypełnione szpikiem kostnym i silnie unaczynione przez żyły śródkościa biegnące w szerokich i licznie rozgałęzionych kanałach śródkościa[2]. W niektórych miejscach czaszki śródkoście uległo absorpcji i między blaszkami znajdują się tylko przestrzenie płynowe.

Śródkościem jest też nazywana błoniasta wyściółka jam szpikowych (łac. endosteum)[3].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher: Anatomia człowieka. T. 1. Warszawa: PZWL, 1968, s. 288.
  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom I. Anatomia ogólna. Kości, stawy i więzadła, mięśnie, wyd. XIII, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2019, ISBN 978-83-200-4323-5.