Świątynia Literatury

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świątynia Literatury
Główne wejście do świątyni

Świątynia Literatury[1] (wiet. Văn Miếu), kompleks budynków w Hanoi powstały w 1070 jako świątynia, ufundowany przez króla Lý Thánh Tônga z przeznaczeniem na uczelnię kształcącą urzędników państwowych zgodnie z zasadami konfucjanizmu. Świątynia była wielokrotnie rozbudowywana pomiędzy XV a XVIII wiekiem. Obecnie teren świątyni o kształcie prostokąta odgrodzony jest murem od miasta. Zabudowa zaplanowana została zgodnie z klasycznymi zasadami chińskimi - wzdłuż głównej osi położone są kolejne dziedzińce i bramy. Pierwsza, bogato zdobiona brama, położona jest jeszcze przed murami świątyni. Po wejściu na teren świątyni droga wzdłuż drzew i sadzawek prowadzi do pawilonu Khuê Văn Các, którego drewniana, wsparta na czterech kamiennych filarach i pomalowana na czerwono fasada jest jednym z charakterystycznych elementów Hanoi (stanowi też logo lokalnej telewizji).

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Polski egzonim wprowadzony na 103. posiedzeniu KSNG.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Praca zbiorowa: Wielka Historia Świata - Cywilizacje Azji - Dolina Indusu - Indie - Kambodża. T. 5. Poznań: Polskie Media Amer.Com, 2005, s. 281-283. ISBN 83-7425-030-5.