Świątynia Westy (Forum Boarium)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Świątynia Westy
(Świątynia Herkulesa)
Ilustracja
Państwo

 Włochy

Miejscowość

Rzym

Adres

Forum Boarium

Typ budynku

świątynia

Ukończenie budowy

ok. 140–120 p.n.e.

Położenie na mapie Rzymu
Mapa konturowa Rzymu, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świątynia Westy(Świątynia Herkulesa)”
Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świątynia Westy(Świątynia Herkulesa)”
Położenie na mapie Lacjum
Mapa konturowa Lacjum, w centrum znajduje się punkt z opisem „Świątynia Westy(Świątynia Herkulesa)”
Ziemia41°53′19,3″N 12°28′50,9″E/41,888694 12,480806
Strona internetowa

Świątynia Westy – niewielka świątynia znajdująca się na Forum Boarium nad brzegiem Tybru w Rzymie. Atrybucja świątyni, przypisanej po raz pierwszy Weście przez Flavio Bondiego w XV wieku[1] jest błędna[2] i była później podważana przez wielu badaczy[1]. Najprawdopodobniej był to przybytek Herkulesa z przydomkiem Olivarius, opiekującego się producentami oraz handlarzami oliwy[2], co akceptuje dzisiaj większość uczonych[1].

Świątynia datowana jest na około 140[2]–120[1] rok p.n.e. Powstała przypuszczalnie z inicjatywy Scypiona Afrykańskiego Młodszego i Lucjusza Mummiusza Achajskiego[2]. Wzniesiona z marmuru budowla posadowiona jest na krepidomie wykonanej z tufu[1]. Nadano jej formę tolosu[2], otoczonego perystazą liczącą dwadzieścia kolumn w porządku korynckim (jedna nie zachowała się), mierzących 8 metrów wysokości[1]. Perystaza nakryta jest kasetonowym sufitem[2]. Cella ma 20 metrów średnicy[1]. Wewnątrz przypuszczalnie znajdował się posąg Herkulesa[2].

W XII wieku świątynia została zaadaptowana na kościół św. Szczepana (Santo Stefano; w XVIII wieku przemianowany na kościół Santa Maria del Sole). Zniszczono wówczas nakrywającą pierwotnie budynek kopułę, zastępując ją istniejącym do dzisiaj stożkowatym dachem[1]. Po zajęciu Rzymu przez wojska Napoleona, pod auspicjami Giuseppe Valadiera dokonano w 1810 roku renowacji budowli. Wyburzono wówczas wymurowane w średniowieczu ściany pomiędzy kolumnami i dokonano obniżenia gruntu wokół świątyni, odsłaniając oryginalną krepidomę[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. Edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 1086-1088. ISBN 1-884964-80-X.
  2. a b c d e f g Alfred Twardecki: Mały słownik sztuki starożytnej Grecji i Rzymu. Warszawa: Unia wydawnicza Verum, 1998, s. 212. ISBN 83-85921-75-3.