Przejdź do zawartości

Źródła arabskie do dziejów Słowiańszczyzny

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Źródła arabskie do dziejów Słowiańszczyzny – seria źródłowa tekstów arabskich z dołączonym przekładem na język polski. Dotyczą one ziem polskich w okresie średniowiecza do roku 1000.

Tom 1 zawiera fragmenty dzieł następujących osób: Al-Achtal (640–710), Muhammad ibn Musa al-Chuwarizmi (780–850), Ibn Hurdadbech, Al-Dżahiz (775–868), Al-Farghani (790–860), Ibn Kutajba, Al-Balazuri (900–892), Al-Jakubi. Tom 2, cz. 1: Ibn al Fakih, Ibn as-Sagir, Ibn Wahsija. Tom 2, cz. 2: Ibn Rosteh. Tom 3 zawiera opis podróży poselstwa Ahmada ibn Fadlana z dzieła Kitāb lub Risāla.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Źródła arabskie do dziejów Słowiańszczyzny, t. 1, przeł. Tadeusz Lewicki, Wrocław: Zakład im. Ossolińskich Wydaw. PAN 1956.
  • Źródła arabskie do dziejów Słowiańszczyzny, t. 2, cz. 1, przeł. Tadeusz Lewicki, Wrocław: Zakład im. Ossolińskich Wydaw. PAN 1969.
  • Źródła arabskie do dziejów Słowiańszczyzny, t. 2, cz. 2, przeł. Tadeusz Lewicki, współpraca Maria Czapkiewicz, Anna Kmietowicz, Franciszek Kmietowicz, Wrocław – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1977.
  • Źródła arabskie do dziejów Słowiańszczyzny, t. 3, oprac. Anna Kmietowicz, Franciszek Kmietowicz, Tadeusz Lewicki, Wrocław – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1985.
  • Źródła arabskie do dziejów Słowiańszczyzny, t. 4: Indeksy do tomów II 1, II 2, III, oprac. Tadeusz Lewicki, Maria Czapkiewicz, Franciszek Kmietowicz, Wrocław – Kraków: Zakład Narodowy im. Ossolińskich 1988.

Linki zewnętrzne

[edytuj | edytuj kod]