Żukowscy herbu Prus III

Herb Prus III

Żukowscy herbu Prus III – polska rodzina szlachecka.

Żukowscy, pieczętujący się herbem Prus III, wywodzili się z woj. płockiego. Rodzina była znana od XIV w., w średniowieczu stanowiła jedną ze znaczniejszych rodzin mazowieckich. Służąc rycersko Żukowscy uczestniczyli w wielu wojnach z: Krzyżakami, Moskwą, Turcją, Tatarami i Multanami. Pełnili szereg urzędów ziemskich.

Poza Mazowszem byli rozsiedleni również w woj. sandomierskim oraz na kresach wschodnich, gdzie osiągnęli wysoką pozycją materialną. Do rewolucji bolszewickiej posiadali liczne dobra na Ukrainie, w powiatach: kamienieckim, płoskirowskim, starokonstantynowskim i zasławskim.

Przedstawiciele rodu

Antoni Żukowski (zm. po 1732) – cześnik kijowski, poseł na sejm 1732

Stanisław Żukowski (1580-1636) – wikariusz generalny poznański, kanonik poznański, prokurator generalny kapituły, proboszcz w Modrzu, poseł na Sejm 1625

Ścibor Żukowski (XV w.) – podkomorzy płocki

Wojciech Maksymilian Żukowski (ok. 1590-1648) – podsędek sandomierski, cześnik płocki, podstarości i sędzia grodzki nowokorczyński, podstarości i sędzia grodzki, komornik graniczny wiślicki, poseł na sejmy

Bibliografia

• Kasper Niesiecki, Herbarz polski, t. X, Lipsk 1845, s. 192-194.
• Urzędnicy województwa sandomierskiego XVI-XVIII wieku. Spisy, Kórnik 1993, nr 799
• Tadeusz Epsztein, Polska własność ziemska na Ukrainie w 1890 roku, Warszawa 2008, nr 1455, 2122, 3117, 3486.
• Mikołaj Pukianiec, Organizacja i funkcjonowanie poznańskiej kapituły katedralnej w XVII wieku, Poznań 2013, s. 38, 89, 96, 126, 154.
• Elżbieta Sęczys, Szlachta wylegitymowana w Królestwie Polskim w latach 1836-1861, Warszawa, 2000, s. 848.