Żywisław Leliwa-Pilecki
 porucznik żandarmerii
| |
| Data i miejsce urodzenia |
28 kwietnia 1893 |
|---|---|
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Żywisław Witalis Leliwa-Pilecki ps. „Janin” (ur. 28 kwietnia 1893 w Krośnie, zm. po 1938) – porucznik żandarmerii Wojska Polskiego i podkomisarz Straży Granicznej[1].
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w Krośnie, w ówczesnym mieście powiatowym Królestwa Galicji i Lodomerii, w rodzinie Franciszka. Był bratem bliźniakiem Władysława Pawła (1893–1937) – majora audytora Wojska Polskiego[2]. W 1911 razem z bratem zdał egzamin maturalny w cesarsko-królewskim Gimnazjum V w Krakowie[3]. Należał do tamtejszych Polskich Drużyn Strzeleckich. W czasie I wojny światowej, w stopniu wachmistrza służył w Żandarmerii Polowej Legionów Polskich. 8 kwietnia 1924 został zatwierdzony w stopniu podporucznika ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1. lokatą w korpusie oficerów rezerwowych żandarmerii[4][5]. Posiadał przydział w rezerwie do 7 Dywizjonu Żandarmerii w Poznaniu[6][7][8].
W 1934, jako oficer rezerwy żandarmerii pozostawał w ewidencji Powiatowej Komendy Uzupełnień Kraków Miasto. Posiadał przydział do Oficerskiej Kadry Okręgowej Nr V. Pełnił wówczas służbę w Straży Granicznej[9] na stanowisku komendanta Komisariatu Wewnętrznego Straży Granicznej nr 3 „Kraków”. Na stopień porucznika został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 1. lokatą w korpusie oficerów rezerwy żandarmerii[10].
Żywisław Leliwa-Pilecki był żonaty z Anną z Jabłońskich (ur. 20 sierpnia 1900 we Lwowie), z którą miał dwoje dzieci: Zbigniewa (ur. 27 lipca 1922 we Lwowie) i Zofię (ur. 29 maja 1920 w Krakowie). W latach 20. XX wieku mieszkał w Pustelniku i w Poznaniu przy ulicy Łąkowej 19[11].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Niepodległości – 17 marca 1932 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”[1]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b M.P. z 1932 r. nr 64, poz. 82.
- ↑ Władysław Pilecki ↓.
- ↑ Winkowski 1916 ↓, s. 77.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1066.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 968.
- ↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 220.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1059.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 963.
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 191, 925.
- ↑ Rybka i Stepan 2004 ↓, s. 659.
- ↑ Kartoteka ewidencji ludności Poznania z lat 1870-1931. Archiwum Państwowe w Poznaniu. [dostęp 2020-04-02]..
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Ryszard Rybka, Kamil Stepan: Awanse oficerskie w Wojsku Polskim 1935-1939. Kraków: Fundacja Centrum Dokumentacji Czynu Niepodległościowego, 2004. ISBN 978-83-7188-691-1.
- Józef Winkowski: X. Sprawozdanie Dyrekcyi c. k. Gimnazyum V. w Krakowie za rok szkolny 1915/16. Kraków: nakładem Dyrekcyi c. k. Gimnazyum V, 1916.
- Żołnierze Niepodległości. Żywisław Pilecki. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-04-02].
- Żołnierze Niepodległości. Władysław Pilecki. Muzeum Józefa Piłsudskiego w Sulejówku. [dostęp 2020-04-02].