12LDA28

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

12LDA28kolejowy silnik spalinowy szwajcarskiej firmy Sulzer Brothers Ltd., będący wersją rozwojową silników serii LD i później LDA[a].

Jest to czterosuwowy, dwunastocylindrowy silnik wysokoprężny, dwurzędowy[b] z turbosprężarkowym doładowaniem cylindrów. Zasilany jest pompą wtryskową typu sekcyjnego z wtryskiem bezpośrednim. Jego maksymalna moc (z pojemności skokowej 266 dm³) wynosi 2100 KM przy 750 obr./min.

Silniki serii LD i LDA produkowane były w wersjach rzędowych sześcio- i ośmiocylindrowych, w wersjach dwurzędowych dwunastocylindrowych i w kilku odmianach różniących się średnicą cylindrów (190, 220, 250, 280 oraz 310 mm).

Silniki 12LDA28 zostały zainstalowane w lokomotywach działających w kilku krajach, są to m.in. Wielka Brytania, Bułgaria, Chiny, Francja, Polska i Rumunia. Przykładem są tu lokomotywy 060D2 (ST43)[c], Class 45[d], Class 47[e], SNCF 65500.

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Symbol 12LDA28 oznacza silnik dwunastocylindrowy serii LDA o średnicy cylindra 280 mm.
  2. Silnik składa się z dwóch silników rzędowych połączonych blokiem, sześciocylindrowych w układzie pionowym, montowanych równolegle obok siebie. Do przeniesienia napędu z dwóch wałów korbowych na wał główny zastosowano specjalną przekładnię zębatą o przełożeniu 1-1.44. Dzięki temu przełożeniu wał główny obraca się szybciej o ok. 250 obr./min w stosunku do wałów korbowych silnika. Pozwoliło to na korzystanie z mniejszej i lżejszej prądnicy.
  3. Lokomotywy dostarczone do Polski pow.nr.156 wyposażone były w silnik 12LDS28-B.
  4. Wersja 12LDA28-B miała zwiększoną moc do 2500 KM z uwagi na zastosowany intercooler.
  5. W tych lokomotywach zamontowano najmocniejsze silniki tej serii, w których producent wzmocnił kluczowe elementy silnika i zwiększył obroty mocy maksymalnej do 800 obr./min. 12LDA28-C miały moc 2750 KM.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]