300 Dywizja do Zadań Specjalnych
Historia | |
Państwo | |
---|---|
Sformowanie |
1944 |
Rozformowanie |
1945 |
Działania zbrojne | |
II wojna światowa | |
Organizacja | |
Dyslokacja |
Estonia, Koburg |
Rodzaj sił zbrojnych | |
Formacja | |
Rodzaj wojsk |
300 Dywizja do Zadań Specjalnych (niem. 300. Infanterie-Division z.b.V.) – jednostka wojskowa złożona głównie z Estończyków w służbie reżimu III Rzeszy, sformowana pod koniec II wojny światowej[1].
Historia
[edytuj | edytuj kod]Dowództwo 300 Dywizji do Zadań Specjalnych zostało utworzone 1 maja 1944 jako specjalny sztab mający zajmować się mobilizacją estońskich pułków do służby na rzecz reżimu III Rzeszy. Wspomniany sztab powstał na bazie rozwiązanej 13 Dywizji Polowej Luftwaffe[1]. Na jego czele stanął gen. mjr Richard Höfer; oficerami sztabowymi byli też Niemcy. Podporządkowano mu 2, 3, 4 i 6 Estońskie Pułki Graniczne SS. Dywizja liczyła ponad 10,5 tys. żołnierzy, w tym ok. 500 Niemców.
W lipcu 300 Dywizja do Zadań Specjalnych została wysłana na front w rejon Narwy na północ od jeziora Pejpus, gdzie podporządkowano ją III Korpusowi Pancernemu SS. Objęła odcinek liczący ok. 30 km głównie w bagnistym terenie. Razem z innymi jednostkami niemieckimi walczyła w tzw. kotle kurlandzkim odpierając ataki oddziałów Armii Czerwonej. Do radzieckiej niewoli żołnierze 300 Dywizja do Zadań Specjalnych oddali się 8 maja 1945[1].
Struktura organizacyjna
[edytuj | edytuj kod]- estoński 2 pułk pograniczny (policyjny)
- estoński 4 pułk pograniczny (policyjny)
- estoński 5 pułk pograniczny (policyjny)
- estoński 6 pułk pograniczny (policyjny)[2]
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Mitcham 2010 ↓, s. 20.
- ↑ Mitcham 2010 ↓, s. 19.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Samuel Mitcham: Niemieckie siły zbrojne 1939-1945. Dywizje strzeleckie i lekkie. Warszawa: 2010. ISBN 978-83-11-11655-9.
- Toomas Hiio, Meelis Maripuu, Indrek Paavle, Estonia 1940-1945: reports of the Estonian International Commission for the Investigation of Crimes Against Humanity, Tallinn 2006