35 Dywizja Piechoty (Hiszpania)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
35 Dywizja Piechoty
35.ª División
Historia
Państwo

 Hiszpania

Sformowanie

1937

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

gen. Karol Świerczewski

Ostatni

ppłk Pedro Merino

Działania zbrojne
wojna domowa w Hiszpanii
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

XV Korpus Armijny

Skład

XI BM, XIII BM i XV BM

gen. Karol Świerczewski, pierwszy dowódca 35 Dywizji Piechoty.

35 Dywizja Piechoty” (hiszp. 35.ª División) – hiszpański związek taktyczny Republikańskiej Armii Ludowej, uczestniczący w hiszpańskiej wojnie domowej.

35 Dywizja Piechoty (35 DP) sformowana została w 1937. Tworzyli ją głównie ochotnicy z Brygad Międzynarodowych. W czasie wojny domowej w Hiszpanii uczestniczyła m.in. w bitwie pod Brunete, Teruel i Ebro. W czasie bitwy nad Ebro wchodziła w skład XV Korpusu Armijnego. Po wyjeździe gen. Świerczewskiego do ZSRR, na stanowisku dowódcy 35 DP zastąpił go mjr Pedro Merino[1]. Żołnierze 35 DP zakończyli szlak bojowy wraz z Armią Ebro, przekracając 5–10 lutego 1939 granicą hiszpańsko-francuską, gdzie jednostka została rozwiązana. Z polecenia władz francuskich żołnierze zostali internowani[2].

Dowództwo dywizji[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy:

Komisarz polityczny:

  • Jose Maria Sastre[3]

Szef sztabu:

  • mjr Julian Caubin[3]

Struktura organizacyjna[edytuj | edytuj kod]

Skład w czasie bitwy nad Ebro[4]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Bron 1976 ↓, s. 235.
  2. Bron 1976 ↓, s. 21.
  3. a b c Bron 1976 ↓, s. 253.
  4. Bron 1976 ↓, s. 251.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Michał Bron: Bitwa nad Ebro i udział w niej Polaków. Warszawa: 1976.