Przejdź do zawartości

45 Dywizja Piechoty (Hiszpania)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
45 Dywizja Piechoty
45.ª División
Historia
Państwo

 Hiszpania

Sformowanie

1937

Rozformowanie

1939

Dowódcy
Pierwszy

gen. Emilio Kléber

Ostatni

płk Francisco Romero Marín

Działania zbrojne
wojna domowa w Hiszpanii:
Organizacja
Rodzaj sił zbrojnych

Wojska lądowe

Rodzaj wojsk

piechota

Podległość

V Korpus Armijny

Skład

XII BM, XIV BM i 139 BP

płk Francisco Romero Marín, ostatni dowódca 45 Dywizji Piechoty.

45 Dywizja Piechoty” (hiszp. 45.ª División) – hiszpański związek taktyczny należący do Republikańskiej Armii Ludowej, uczestniczący w hiszpańskiej wojnie domowej.

45 Dywizja Piechoty (25 DP) sformowana została w 1937. Tworzyli ją głównie ochotnicy z Brygad Międzynarodowych. W czasie wojny domowej w Hiszpanii uczestniczyła m.in. w bitwie pod Hueską, Brunete i Ebro. W czasie bitwy nad Ebro wchodziła w skład V Korpusu Armijnego. Po wycofaniu z 25 DP oddziałów Brygad Międzynarodowych hiszpańscy żołnierze zakończyli szlak bojowy wraz z Armią Ebro, przekracając 5-10 lutego 1939 granicą hiszpańsko-francuską. Z polecenia władz francuskich zostali rozbrojeni i internowani[1].

Dowództwo dywizji

[edytuj | edytuj kod]

Dowódcy:

Komisarze polityczni:

Szef sztabu:

  • François Bernard
  • mjr Miguel Ange (Hiszpan)[5]

Struktura organizacyjna

[edytuj | edytuj kod]

Skład w czasie bitwy nad Ebro[6]:

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Bron 1976 ↓, s. 21.
  2. Bron 1976 ↓, s. 252.
  3. Bron 1976 ↓, s. 326.
  4. Bron 1976 ↓, s. 317.
  5. Bron 1976 ↓, s. 315.
  6. Bron 1976 ↓, s. 251.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]
  • Michał Bron: Bitwa nad Ebro i udział w niej Polaków. Warszawa: 1976.