6 Pułk Policji SS (galicyjski)

6 Galicyjski Ochotniczy Pułk SS (policyjny) (niem. Galizisches SS Freiwilligen Regiment 6 (Polizei)) – niemiecki pułk policyjny SS, utworzony 6 sierpnia 1943 z ukraińskich ochotników zgłaszających się do 14 Dywizji Grenadierów SS^[1]. Kadra pochodziła z 32 pułku policji SS^[2].

Historia

Z nieprzyjętych do dywizji ochotników utworzono pułki policji SS o numerach 4, 5 (5 lipca 1943), 6 (6 sierpnia 1943), 7 (12 sierpnia 1943), 8 (20 września 1943).

Pułk przeszedł szkolenie w okupowanej Francji. Liczył początkowo 1293 żołnierzy i oficerów. Sformowany został z ochotników pochodzących z rejonu Jarosławia, Przemyśla i Lwowa. Dowódcą pułku był ppłk żandarmerii Werner Kühn. Pułk stacjonował w Grajewie, Fichtenwalde i Suwałkach. Pułk został rozwiązany 31 stycznia 1944, a 1 200 policjantów wcielono do pułku zapasowego 14 Dywizji Grenadierów SS.

Przypisy

↑ "Z pierwszego rzutu ochotników Niemcy sformowali kilka pułków policji SS. Włączono je w skład dywizji wiosną 1944 r. Nim to zrobiono, dwa z nich wzięły udział w akcjach przeciw partyzantom.", Grzegorz Motyka, [1]
↑ Z nadwyżek ukraińskich rekrutów którzy nie zostali zakwalifikowani do służby frontowej, oraz niemieckiej kadry z policji i żandarmerii sformowano w drugiej połowie 1943 r. pięć policyjnych ochotniczych pułków galicyjskich. Każdy z nich nosił oficjalną nazwę Galizische SS Freiwillige Regiment, a jego żołnierze występowali w policyjnych mundurach. W celu koordynowania prac związanych z formowaniem tych jednostek utworzono w Berlinie sztab, którym kierował płk policji ochronnej Richard Stahn. (...) Kolejna jednostka została utworzona 6 sierpnia 1943 r. Był to galicyjski 6. pułk ochotniczy. Powstał on w składzie 3 batalionów, z wykorzystaniem kadry z 32. policyjnego pułku strzeleckiego. Komendę pułku sprawował ppłk żandarmerii Werner Kühn.(…) Na podstawie rozkazu z 31 stycznia 1944 r. pułki 6.–8. zostały rozformowane, a ukraińskich policjantów przekazano do pułku zapasowego 14. Dywizji. Trafiło tam ok. 2,5 tys. ludzi, w tym 1,2 tys. ludzi z 6. pułku, 745 z 7. pułku i ok. 500 z 8. pułku. W porównaniu ze stanami rzeczywistymi pułków: 4 – 1264 ludzi, 5. – 1372 ludzi, 6. – 1293 ludzi, 7. – 1671 ludzi, 8. – 1573 ludzi oraz batalionu zapasowego – 425 ludzi była to zaledwie 1/3 stanów. Jarosław Gdański, Galicyjska dywizja Waffen SS

Bibliografia

Marek Jasiak: Stanowisko i los Ukraińców w Generalnym Gubernatorstwie (bez Galicji) w latach okupacji niemieckiej. [w:] Polska-Ukraina. Trudne pytania. T. 4. ISBN 83-908944-7-5.
Jarosław Gdański, Galicyjska dywizja Waffen SS.

[1] "Z pierwszego rzutu ochotników Niemcy sformowali kilka pułków policji SS. Włączono je w skład dywizji wiosną 1944 r. Nim to zrobiono, dwa z nich wzięły udział w akcjach przeciw partyzantom.", Grzegorz Motyka, [1]

[2] Z nadwyżek ukraińskich rekrutów którzy nie zostali zakwalifikowani do służby frontowej, oraz niemieckiej kadry z policji i żandarmerii sformowano w drugiej połowie 1943 r. pięć policyjnych ochotniczych pułków galicyjskich. Każdy z nich nosił oficjalną nazwę Galizische SS Freiwillige Regiment, a jego żołnierze występowali w policyjnych mundurach. W celu koordynowania prac związanych z formowaniem tych jednostek utworzono w Berlinie sztab, którym kierował płk policji ochronnej Richard Stahn. (...) Kolejna jednostka została utworzona 6 sierpnia 1943 r. Był to galicyjski 6. pułk ochotniczy. Powstał on w składzie 3 batalionów, z wykorzystaniem kadry z 32. policyjnego pułku strzeleckiego. Komendę pułku sprawował ppłk żandarmerii Werner Kühn.(…) Na podstawie rozkazu z 31 stycznia 1944 r. pułki 6.–8. zostały rozformowane, a ukraińskich policjantów przekazano do pułku zapasowego 14. Dywizji. Trafiło tam ok. 2,5 tys. ludzi, w tym 1,2 tys. ludzi z 6. pułku, 745 z 7. pułku i ok. 500 z 8. pułku. W porównaniu ze stanami rzeczywistymi pułków: 4 – 1264 ludzi, 5. – 1372 ludzi, 6. – 1293 ludzi, 7. – 1671 ludzi, 8. – 1573 ludzi oraz batalionu zapasowego – 425 ludzi była to zaledwie 1/3 stanów. Jarosław Gdański, Galicyjska dywizja Waffen SS

[1]

[2]