8HevXII b
8HevXII b pierwotnie oznaczony LXXVTS 10b – rękopis Septuaginty spisany na pergaminie w formie zwoju. Zwój ten datowany na okres pomiędzy 50 rokiem p.n.e. a 50 rokiem n.e. Jest to masukrypt zawierający fragment biblijnej Księgi Zachariasza 8,18-9,7. Został znaleziony na Pustyni Judzkiej w grocie Nachal Chewer. Fragment ten jest oznaczany również numerem 943b na liście rękopisów Septuaginty według klasyfikacji Alfreda Rahlfsa.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Rękopis ten zawiera tetragram w następujących miejscach: Zach 8,20 9,1 (×2).4.
Manuskrypt został opublikowany w Supplements to Vetus Testamentum, Vol. X, w roku 1963[1]. Pierwotne oznaczenie zwoju pochodzi od skróconej nazwy publikacji w której został on opublikowany (LXX – rękopis Septuaginty; Vetus Testamentum, Supplements tom X, zwój b czyli drugi).
Rękopis ten jest przechowywany w Muzeum Rockefellera w Jerozolimie (8HevXII b).
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Supplements to Vetus Testamentum. Würthwein Ernst. T. X. Leiden: 1963, s. 170-178.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Discoveries in the Judean Desert: VIII. The Greek Minor Prophets Scroll from Nahal Hever (8HevXIIgr). Emanuel Tov. Oxford: Clarendon Press, 1990, s. plate XIX. ISBN 978-0198263272.
- Various Charts of Letter-Forms in Ancient Greek Manuscripts and Other Materials. [w:] Mr. Gary S. Dykes [on-line]. Biblical-data.org. [dostęp 2012-04-28].