Acorn Electron
 Komputer Acorn Electron | |
| Typ | |
|---|---|
| Producent | |
| Premiera |
1983 |
| Koniec produkcji |
1985 |
| Procesor |
MOS 6502 2 MHz |
| Procesor graficzny |
Ferranti Semiconductor ULA |
| Pamięć operacyjna |
32 KiB RAM |
| Nośnik danych |
kaseta |
| System operacyjny |
Acorn MOS |
| Ekran |
tryby graficzne: 160×256 (4 lub 16 kolorów), 320×256 (2 lub 4 kolory), 640×256 (2 kolory), 320×200 (2 kolory), 640×200 (2 kolory); Tryby tekstowe: 40×25, 80×25 (2 kolory) |
| Wymiary |
16×34×6,5 cm |
Acorn Electron – domowy komputer 8-bitowy produkowany w latach 80. XX wieku przez przedsiębiorstwo Acorn Computers w Wielkiej Brytanii. Stworzony jako mniej kosztowna alternatywa dla edukacyjnego/domowego komputera BBC Micro tego samego producenta. Miał być konkurencją dla tanich komputerów na rynku brytyjskim, w tym szczególnie ZX Spectrum[1][2].
Komputer mógł uruchamiać programy napisane dla BBC Micro, ale z powodu ograniczeń sprzętowych nie dotyczyło to wszystkich pozycji.
Zapowiadany w 1982 roku, wprowadzony do sprzedaży 25 sierpnia 1983 roku w cenie 199 GBP[1].
W 1984 roku cena komputera została obniżona do 129 GBP[3], a w 1985 roku do 99 GBP[4], co pozwoliło na zwiększenie sprzedaży. Nie uratowało to jednak komputera przed wycofaniem z produkcji w tym samym roku.
Specyfikacja techniczna[5][edytuj | edytuj kod]
Wyposażony w procesor MOS 6502 taktowany zegarem 2 MHz.
W 32 KiB ROM znajdował się systemem operacyjnym Acorn MOS i interpreter języka BASIC BBC BASIC II.
Pamięć RAM o rozmiarze 32 KiB, z czego 20 KiB było dostępne dla użytkownika. By ograniczyć koszty, w komputerze zastosowano bardziej pojemne i tańsze układy pamięci dynamicznej RAM. Użycie tylko 4 kości RAM powodowało, że procesor musiał wykonywać dwa cykle odczytu, aby otrzymać całe 8 bitowe słowo. W efekcie dostęp do pamięci RAM był wolniejszy niż w BBC Micro. Problem ten nie dotyczył pamięci ROM.
Obsługa grafiki realizowana była przez układ ULA i umożliwiała wyświetlanie obrazu w następujących trybach:
- Mode 0: 640×256 pikseli, 2 kolory (monochromatyczny)
- Mode 1: 320×256 pikseli, 4 kolory
- Mode 2: 160×256 pikseli, 16 kolorów
- Mode 3: 80×25 znaków, 2 kolory (monochromatyczny)
- Mode 4: 320×256 pikseli, 2 kolory (monochromatyczny)
- Mode 5: 160×256 pikseli, 4 kolory
- Mode 6: 40×25 znaków, 2 kolory (monochromatyczny)
Dostępna paleta barw obejmowała 8 kolorów. W trybie z 16 kolorami, 8 z nich były wybierane z palety, a pozostałe 8 były ich migającymi wersjami.
Układ ULA umożliwiał znaczną redukcję liczby układów scalonych w porównaniu do BBC Micro. Pozwoliło to na obniżenie kosztów produkcji. Oprócz grafiki, układ odpowiadał za:
- zarządzanie dostępem do pamięci
- generowaniem dźwięku
- obsługę klawiatury
- obsługę urządzeń peryferyjnych
Możliwości dźwiękowe były dość ograniczone i sprowadzały się do 1 kanału (7 oktaw) i programowego generatora szumu. Dźwięk wydobywał się przez wbudowany głośnik.
Komputer wyposażony był w złącza:
- port rozszerzeń
- gniazdo do podłączenia magnetofonu
- gniazdo do podłączenia telewizora przez przewód antenowy
- gniazdo do podłączenia monitora RGB
- gniazdo z zespolonym sygnałem wideo
Rozszerzenia sprzętowe Acorn[edytuj | edytuj kod]
Acorn oferował dodatkowe moduły rozszerzeń, które zwiększały możliwości komputera.
- Plus 1: port dżojstika analogowego, 2 sloty na kartridże i łącze równoległe Centronics do podłączenia drukarki.
- Plus 3: kontroler i stacja dysków 3½″
Opracowano również rozszerzenie Plus 2 dodające obsługę sieci Econet. Nie zostało nigdy wprowadzone do sprzedaży.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Tony Smith: Acorn's would-be ZX Spectrum killer, the Electron, is 30. he Register. [dostęp 2024-03-01].
- ↑ Chris Curry of Acorn. „Practical Computing”, s. 62-63, 69, 71, 1982-10. (ang.).
- ↑ Acorn slashes price of Electron by £70. „Electron User”. 2 (6), s. 5, 1985-03. (ang.).
- ↑ "Dixons in pre-Xmas coup. „Electron User”. 3 (2), s. 5, 1985-11. (ang.).
- ↑ Electron Service Manual ↓, s. 1-41.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Electron Service Manual. Acorn Computers Limited, 1984, s. 1-41. (ang.).