Przejdź do zawartości

Acorn Electron

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Acorn Electron
Zdjęcie komputera Acorn Electron
Komputer Acorn Electron
Typ

komputer domowy

Producent

Acorn Computers

Premiera

1983

Koniec produkcji

1985

Procesor

MOS 6502 2 MHz

Procesor graficzny

Ferranti Semiconductor ULA

Pamięć operacyjna

32 KiB RAM
32 KiB ROM

Nośnik danych

kaseta

System operacyjny

Acorn MOS

Ekran

tryby graficzne: 160×256 (4 lub 16 kolorów), 320×256 (2 lub 4 kolory), 640×256 (2 kolory), 320×200 (2 kolory), 640×200 (2 kolory); Tryby tekstowe: 40×25, 80×25 (2 kolory)

Wymiary

16×34×6,5 cm

Acorn Electron – domowy komputer 8-bitowy produkowany w latach 80. XX wieku przez przedsiębiorstwo Acorn Computers w Wielkiej Brytanii. Stworzony jako mniej kosztowna alternatywa dla edukacyjnego/domowego komputera BBC Micro tego samego producenta. Miał być konkurencją dla tanich komputerów na rynku brytyjskim, w tym szczególnie ZX Spectrum[1][2].

Komputer mógł uruchamiać programy napisane dla BBC Micro, ale z powodu ograniczeń sprzętowych nie dotyczyło to wszystkich pozycji.

Zapowiadany w 1982 roku, wprowadzony do sprzedaży 25 sierpnia 1983 roku w cenie 199 GBP[1].

W 1984 roku cena komputera została obniżona do 129 GBP[3], a w 1985 roku do 99 GBP[4], co pozwoliło na zwiększenie sprzedaży. Nie uratowało to jednak komputera przed wycofaniem z produkcji w tym samym roku.

Specyfikacja techniczna[5]

[edytuj | edytuj kod]

Wyposażony w procesor MOS 6502 taktowany zegarem 2 MHz.

W 32 KiB ROM znajdował się systemem operacyjnym Acorn MOS i interpreter języka BASIC BBC BASIC II.

Pamięć RAM o rozmiarze 32 KiB, z czego 20 KiB było dostępne dla użytkownika. By ograniczyć koszty, w komputerze zastosowano bardziej pojemne i tańsze układy pamięci dynamicznej RAM. Użycie tylko 4 kości RAM powodowało, że procesor musiał wykonywać dwa cykle odczytu, aby otrzymać całe 8 bitowe słowo. W efekcie dostęp do pamięci RAM był wolniejszy niż w BBC Micro. Problem ten nie dotyczył pamięci ROM.

Obsługa grafiki realizowana była przez układ ULA i umożliwiała wyświetlanie obrazu w następujących trybach:

  • Mode 0: 640×256 pikseli, 2 kolory (monochromatyczny)
  • Mode 1: 320×256 pikseli, 4 kolory
  • Mode 2: 160×256 pikseli, 16 kolorów
  • Mode 3: 80×25 znaków, 2 kolory (monochromatyczny)
  • Mode 4: 320×256 pikseli, 2 kolory (monochromatyczny)
  • Mode 5: 160×256 pikseli, 4 kolory
  • Mode 6: 40×25 znaków, 2 kolory (monochromatyczny)

Dostępna paleta barw obejmowała 8 kolorów. W trybie z 16 kolorami, 8 z nich były wybierane z palety, a pozostałe 8 były ich migającymi wersjami.

Układ ULA umożliwiał znaczną redukcję liczby układów scalonych w porównaniu do BBC Micro. Pozwoliło to na obniżenie kosztów produkcji. Oprócz grafiki, układ odpowiadał za:

  • zarządzanie dostępem do pamięci
  • generowaniem dźwięku
  • obsługę klawiatury
  • obsługę urządzeń peryferyjnych

Możliwości dźwiękowe były dość ograniczone i sprowadzały się do 1 kanału (7 oktaw) i programowego generatora szumu. Dźwięk wydobywał się przez wbudowany głośnik.

Komputer wyposażony był w złącza:

  • port rozszerzeń
  • gniazdo do podłączenia magnetofonu
  • gniazdo do podłączenia telewizora przez przewód antenowy
  • gniazdo do podłączenia monitora RGB
  • gniazdo z zespolonym sygnałem wideo

Rozszerzenia sprzętowe Acorn

[edytuj | edytuj kod]
Acorn Electron z rozszerzeniem Plus 1

Acorn oferował dodatkowe moduły rozszerzeń, które zwiększały możliwości komputera.

  • Plus 1: port dżojstika analogowego, 2 sloty na kartridże i łącze równoległe Centronics do podłączenia drukarki.
  • Plus 3: kontroler i stacja dysków 3½″

Opracowano również rozszerzenie Plus 2 dodające obsługę sieci Econet. Nie zostało nigdy wprowadzone do sprzedaży.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. a b Tony Smith: Acorn's would-be ZX Spectrum killer, the Electron, is 30. he Register. [dostęp 2024-03-01].
  2. Chris Curry of Acorn. „Practical Computing”, s. 62-63, 69, 71, 1982-10. (ang.). 
  3. Acorn slashes price of Electron by £70. „Electron User”. 2 (6), s. 5, 1985-03. (ang.). 
  4. "Dixons in pre-Xmas coup. „Electron User”. 3 (2), s. 5, 1985-11. (ang.). 
  5. Electron Service Manual ↓, s. 1-41.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]