Adenium arabskie

Adenium arabskie
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	rośliny
Podkrólestwo	rośliny zielone
Nadgromada	rośliny telomowe
Gromada	rośliny naczyniowe
Podgromada	rośliny nasienne
Nadklasa	okrytonasienne
Klasa	Magnoliopsida
Nadrząd	astropodobne
Rząd	goryczkowce
Rodzina	toinowate
Rodzaj	adenium
Gatunek	adenium arabskie
	Nazwa systematyczna
	Adenium obesum (Forssk.) Roem. & Schult.; Syst. veg. 4:411. 1819
Synonimy
	Adenium coetaneum Stapf; Adenium honghel A. DC.; Nerium obesum Forssk.;
	Adenium coetaneum Stapf; Adenium honghel A. DC.; Nerium obesum Forssk.;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski
	Multimedia w Wikimedia Commons

Adenium arabskie, adenium opasłe (Adenium obesum (Forssk.) Roem. & Schult.), pot. róża pustyni^[6] – gatunek rośliny z rodziny toinowatych (Apocynaceae). Rośnie dziko w Afryce środkowej i północno-wschodniej oraz na Półwyspie Arabskim^[4].

Morfologia i biologia[edytuj | edytuj kod]

Wiecznie zielony krzew o zgrubiałej łodydze (sukulent). W swojej ojczyźnie osiąga wysokość do 3 m^[7]. Uprawiany w warunkach pokojowych jest znacznie mniejszy. Liście ciemnozielone, mięsiste, o długości 7-10 cm. Dolne liście na łodydze stopniowo opadają (zwłaszcza zimą), pozostają tylko liście na wierzchołkach pędów. Ma jasnoczerwone, zebrane w grona kwiaty promieniste, trąbkowate, o długości 4-5 cm. Owoce suche, niepękające^[8].

Sok mleczny rośliny jest silnie trujący^[9], może też podrażnić skórę^[8].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

W strefie klimatu umiarkowanego uprawiany jako roślina doniczkowa. Walorem ozdobnym jest efektowny pokrój i kwiaty o barwach biało-różowych, purpurowych lub fioletowych^[9], ale istnieją też kultywary o kwiatach białych^[8].

Uprawa[edytuj | edytuj kod]

Roślina czuje się dobrze w bezpośrednim nasłonecznieniu, zimą powinna stać w miejscu ciemnym i chłodnym. Latem może przebywać na zewnątrz w miejscu słonecznym, ale osłoniętym od wiatru. Wymaga podlewania regularnego w okresie od kwietnia do października, w okresie zimowym podlewanie należy ograniczyć. Roślina bywa atakowana przez przędziorki i wełnowce^[9].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
↑ Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).
↑ The Plant List. [dostęp 2014-11-20].
↑ ^a ^b Adenium obesum. USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Germplasm Resources Information Network – (GRIN). [dostęp 2008-12-23]. (ang.).
↑ Adenium obesum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Róża pustyni (Adenium obesum). kalendarzogrodniczy.pl. [dostęp 2022-09-27].
↑ John 'Lofty' Wiseman SAS Survival Handbook, Revised Edition p. 240; William Morrow Paperbacks (2009) ISBN 978-1875900060
↑ ^a ^b ^c Martin Haberer: Wielki atlas roślin ogrodowych i pokojowych. Warszawa: Oficyna Wyd. Delta. ISBN 978-83-7175-623-8.
↑ ^a ^b ^c Jens Rohwer: Atlas roślin tropikalnych. Warszawa: Horyzont, 2002. ISBN 83-7311-378-9.

[ruggiero-1] Michael A.M.A. Ruggiero Michael A.M.A. i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).

[apweb-2] Peter F.P.F. Stevens Peter F.P.F., Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-03-24] (ang.).

[TPL-3] The Plant List. [dostęp 2014-11-20].

[grin-4] Adenium obesum. USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Germplasm Resources Information Network – (GRIN). [dostęp 2008-12-23]. (ang.).

[iucn-5] Adenium obesum, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[6] Róża pustyni (Adenium obesum). kalendarzogrodniczy.pl. [dostęp 2022-09-27].

[7] John 'Lofty' Wiseman SAS Survival Handbook, Revised Edition p. 240; William Morrow Paperbacks (2009) ISBN 978-1875900060

[atlas-8] Martin Haberer: Wielki atlas roślin ogrodowych i pokojowych. Warszawa: Oficyna Wyd. Delta. ISBN 978-83-7175-623-8.

[rohwer-9] Jens Rohwer: Atlas roślin tropikalnych. Warszawa: Horyzont, 2002. ISBN 83-7311-378-9.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]