Adèle Ferrand
 Autoportret | |
| Data i miejsce urodzenia |
20 października 1817 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
1 kwietnia 1848 |
| Narodowość | |
| Dziedzina sztuki | |
| Epoka |
Romantyzm |
Adèle Julie Ferrand (ur. 20 października 1817 w Nancy, zm. 1 kwietnia 1848 w Saint-Pierre na wyspie Reunion) – francuska malarka i rysowniczka, mieszkająca i tworząca na wyspie Reunion[1].
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Bardzo wcześnie stała się mistrzynią malarskiej szkoły romantycznej: prace niespełna 20-latki prezentowane były w Salonie Królewskim w Luwrze w 1837 r.[1] Otrzymywała nagrody i odznaczenia, chwalono jej talent[2].
2 lutego 1846 r. poślubiła w Paryżu Denisa-François Le Coat de Kervéguen. Razem z mężem wyjechała do kolonii na wyspie Reunion – zamieszkali z matką męża w Saint-Pierre[1].
W swojej korespondencji wyrażała sprzeciw wobec niewolnictwa, które było czymś powszechnym w koloniach.
Lokalna prasa chwaliła jej talent, pisząc m.in., że „rzucała na ziemię Burbon [dawna nazwa wyspy] blask, którym świeciła rzadko”[1].
30 grudnia 1846 r. urodziła syna, Denisa Marie François Georges Paula „Hervé”. Zmarła na dur brzuszny w wieku 30 lat[1].
Jej syn poświęci potem życie, pielęgnując pamięć o matce, nadając także jej imię swojej córce. W 1911 nabył od muzyka i malarza François Cudeneta, gwasz i osiem obrazów autorstwa matki, a w 1922 tuż przed śmiercią zapisał wszystkie prace artystki miejscu, o którego powstanie zaapelował[3]. 11 listopada 1922 roku Muzeum Léona Dierxa zainaugurowało z przepychem „Salle Mme Denis Le Coat de Kervéguen”, alias Adèle Ferrand.
Obrazy i rysunki Adèle Ferrand przechowywane są w Musée Léon-Dierx[4], można je także oglądać online w bazie „Iconothèque historique de l’océan Indien”.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c d e 7 Lames la Mer, Le mystère Adèle Ferrand, identification d’une artiste réunionnaise [online], 7 Lames la Mer [dostęp 2020-08-10] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-09] (fr.).
- ↑ S. Deglise i inni, Le dictionnaire biographique de La Réunion, Michel Verguin i Mario Serviable (red.), t. 1, 1993.
- ↑ Suzanne Greffet-Kendig, La vraie Adèle Ferrand: Nancy 1817-Bourbon 1848, Musée Léon Dierx, 1988.
- ↑ L’exposition permanente | présentation dierx | Léon Dierx [online], www.departement974.fr [dostęp 2020-08-10].