Przejdź do zawartości

Agnieszka Władysławówna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Rycina: Grobowiec księżniczki Agnieszki Władysławówny, Quedinburg

Agnieszka (ur. 1090 lub 1091, zm. 29 grudnia 1125) – księżniczka polska, opatka niemieckich klasztorów.

Agnieszka była drugą córką księcia polskiego Władysława I Hermana i jego żony Judyty Marii pochodzącej z niemieckiej dynastii salickiej.

Od 1110 była opatką klasztoru w Gandersheim. Między 1103 a 1110 została także opatką klasztoru w Quedlinburgu. W konflikcie między cesarzem rzymskim a papieżem, tzw. sporze o inwestyturę, poparła cesarza Henryka V, który był jej bratem stryjecznym. Z tego powodu w 1119 papież obłożył ją klątwą. Od 1118, a być może już od 1115 rezydowała w Quedlinburgu, gdyż Gandersheim opanowali wrogowie cesarza.

Agnieszka jako opatka w Quedlinburgu biła monety. Pochowana w kolegiacie w Kwedlinburgu[1].

Genealogia

[edytuj | edytuj kod]
Kazimierz I Odnowiciel
ur. 25 VII 1016
zm. 19 III 1058
Dobroniega
ur. 1010-1016
zm. 1087
Henryk III
ur. 28 X 1017
zm. 5 X 1056
Agnieszka z Poitou
ur. 1025
zm. 14 XII 1077
         
     
  Władysław I Herman
ur. ok. 1043
zm. 4 VI 1102
Judyta Maria
ur. 9 IV 1047
zm. 14 III po 1105
     
   

Agnieszka Władysławówna
(ur. 1090 lub 1091, zm. 29 XII 1125)

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Jasiński Kazimierz: Rodowód pierwszych Piastów. Warszawa-Wrocław: Uniwersytet Wrocławski, 1992. ISBN 83-85218-32-7, s. 198.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]