Glinek triniklu

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
(Przekierowano z AlNi3)

Glinek triniklu, NiAl
3
międzymetaliczny stop glinu i niklu mający właściwości charakterystyczne zarówno dla ceramiki, jak i metali.

W przeciwieństwie do typowych stopów wytrzymałość glinku triniklu wzrasta wraz z temperaturą (do 1100 °C). Jest odporny na utlenianie, nie ulega nawęglaniu ani azotowaniu[1].

Faza NiAl
3
krystalizuje w temperaturze 1396 °C poprzez przemianę perytektyczną roztworu ciekłego i wydzielonych kryształów AlNi (roztwór stały β). NiAl
3
krystalizuje w sieci A1 i cechuje się uporządkowaniem L12 (w każdej komórce elementarnej znajdują się 4 atomy: 1 atom glinu w narożniku oraz 3 atomy niklu centrujące ściany komórki). Roztwór wtórny bazujący na fazie NiAl
3
jest trwały przy zawartości glinu wynoszącej 24–27% atomowych[2].

NiAl
3
cechuje się[3]:

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. S.C. Deevi, V.K. Sikka, C.T. Liu, Processing, properties, and applications of nickel and iron aluminides, „Progress in Materials Science”, 42 (1–4), 1997, s. 177–192, DOI10.1016/S0079-6425(97)00014-5 [dostęp 2020-12-16] (ang.).
  2. Rahul Mitra, Structural Intermetallics and Intermetallic Matrix Composites, CRC Press, 28 kwietnia 2015, DOI10.1201/b18434, ISBN 978-0-429-18956-2 [dostęp 2020-12-13] (ang.).
  3. Pawel Jozwik, Wojciech Polkowski, Zbigniew Bojar, Applications of Ni3Al Based Intermetallic Alloys – Current Stage and Potential Perceptivities, „Materials”, 8 (5), 2015, s. 2537–2568, DOI10.3390/ma8052537, ISSN 1996-1944 [dostęp 2020-12-13] (ang.).