Wytrzymałość na rozciąganie

Wykres statycznego rozciągania próbki z materiału ciągliwego (plastycznego); $\sigma _{2}$ – naprężenie rzeczywiste (z uwzględnieniem przewężenia próbki); $\sigma _{1}$ – naprężenie umowne (siła rozciągająca odniesiona do pola przekroju początkowego $S_{0}$).

Wytrzymałość na rozciąganie to naprężenie odpowiadające największej sile rozciągającej $F_{m}$ uzyskanej w czasie statycznej próby rozciągania, odniesionej do pierwotnego pola przekroju poprzecznego tej próbki:

$R_{m}={\frac {F_{m}}{S_{0}}},$

gdzie:

$F_{m}$ – największa siła rozciągająca niepowodująca przewężenia próbki,

$S_{0}$ – pole przekroju poprzecznego roboczej części przed obciążeniem próbki.

Na wykresie z próby rozciągania $R_{m}$ reprezentowane jest przez maksimum krzywej.