Albatros ciemnogłowy
| Phoebetria palpebrata[1] | |||
| (J.R. Forster, 1785)[1] | |||
 Albatros ciemnogłowy w locie | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
albatros ciemnogłowy | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Albatros ciemnogłowy[3] (Phoebetria palpebrata) – gatunek dużego morskiego ptaka z rodziny albatrosów (Diomedeidae), żyjącego na Oceanie Południowym i na południu Oceanu Spokojnego, Indyjskiego i Atlantyku. Bliski zagrożenia wyginięciem.
Taksonomia[edytuj | edytuj kod]
Jest blisko spokrewniony z nieco mniejszym albatrosem brunatnym, od którego różni się ciemnoniebieskim paskiem u dołu dzioba i jaśniejszym grzbietem (dawniej uznawano je za jeden gatunek[4]). Nie wyróżnia się podgatunków[4][5].
Morfologia[edytuj | edytuj kod]
Albatros ciemnogłowy osiąga długość ciała 78–93 cm i rozpiętość skrzydeł 183–232 cm[6]. Masa ciała: samce 2800–3360 g, samice 2620–3700 g[6].
To duży ptak, ale jest jednym z mniejszych gatunków albatrosów. Jego upierzenie jest ciemne. Głowa również jest ciemnoszara, a u dołu niemal czarnego dzioba widoczny jest wąski, ciemnoniebieski pasek. Od ogona aż po głowę rozciąga się jaśniejszy, szary pas piór. Rozpiętość skrzydeł wynosi 2–2,2 m[7].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Gatunek ten występuje na całym Oceanie Południowym i w południowej części Oceanu Spokojnego, Indyjskiego i Atlantyku. Lęgnie się na subantarktycznych wyspach (od Georgii Południowej na wschód po Wyspy Campbella i Wyspy Antypodów[4]) położonych pomiędzy 46° a 53°S; odnotowano też nieliczne lęgi na Wyspie Króla Jerzego (62°S) u wybrzeży Antarktydy[8]. Poza okresem lęgowym jego siedliskiem jest morze.
Status[edytuj | edytuj kod]
Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje albatrosa ciemnogłowego za gatunek bliski zagrożenia (NT – Near Threatened). Liczebność populacji szacuje się na około 58 tysięcy dorosłych osobników. Główne zagrożenia dla gatunku to zaplątywanie się w sieci rybackie oraz obecność na niektórych wyspach introdukowanych i zawleczonych ssaków takich jak świnie, koty czy myszy[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Phoebetria palpebrata, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ a b Phoebetria palpebrata, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Rodzina: Diomedeidae Gray,GR, 1840 - albatrosy - Albatrosses (wersja: 2017-12-14). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-12-17].
- ↑ a b c Light-mantled Albatross (Phoebetria palpebrata). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-07)]. (ang.).
- ↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v11.2). [dostęp 2021-11-17]. (ang.).
- ↑ a b Carboneras, C., F. Jutglar & G. M. Kirwan: Light-mantled Albatross (Phoebetria palpebrata), version 1.0. [w:] Birds of the World (J. del Hoyo, A. Elliott, J. Sargatal, D. A. Christie & E. de Juana, Editors) [on-line]. Cornell Lab of Ornithology, Ithaca, NY, USA, 2020. [dostęp 2021-12-17]. (ang.).
- ↑ Ian Sinclair i inni, Birds of Southern Africa, 2011, ISBN 978-1-77007-927-4.
- ↑ S. Lisovski et al. First breeding record of the light-mantled sooty albatross (Phoebetria palpebrata) for the maritime Antarctic. „Polar Biology”. 32 (12), s. 1811–1813, 2009. DOI: 10.1007/s00300-009-0705-3. (ang.).
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Zdjęcia, nagrania głosów i krótkie filmy. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).