Aleh Wialiczka

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleh Wialiczka
Data i miejsce urodzenia

6 marca 1959
Mosiewicze, rejon prużański

Deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi III i IV kadencji
Okres

od 16 listopada 2004
do 18 października 2012

Odznaczenia
Medal „Za Zasługi w Pracy” Medal Jubileuszowy „90 Lat Sił Zbrojnych Republiki Białorusi”

Aleh Iwanawicz Wialiczka (biał. Алег Іванавіч Вялічка, ros. Олег Иванович Величко, Oleg Iwanowicz Wieliczko; ur. 6 marca 1959 w Mosiewiczach w rejonie prużańskim) – białoruski lekarz, w latach 2004–2012 deputowany do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi III i IV kadencji.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się 6 marca 1959 roku we wsi Mosiewicze, w rejonie prużańskim obwodu brzeskiego Białoruskiej SRR, ZSRR. Ukończył Grodzieński Państwowy Instytut Medyczny, uzyskując wykształcenie lekarza chirurga, lekarza organizatora ochrony zdrowia wyższej kategorii kwalifikacyjnej. Pracował jako lekarz internista, lekarz traumatolog, lekarz chirurg Brzeskiego Szpitala Miejskiego Pogotowia Ratunkowego, główny lekarz Brzeskiej Polikliniki Nr 1, główny lekarz Brzeskiego Szpitala Miejskiego Pogotowia Ratunkowego[1].

16 listopada 2004 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi III kadencji z Brzeskiego-Zachodniego Okręgu Wyborczego Nr 1[2]. Pełnił w niej funkcję przewodniczącego Stałej Komisji ds. Ochrony Zdrowia, Kultury Fizycznej, Rodziny i Młodzieży. 27 października 2008 roku został deputowanym do Izby Reprezentantów IV kadencji z tego samego okręgu[3]. Pełnił w niej funkcję przewodniczącego tej samej komisji[1]. Od 13 listopada 2008 roku był członkiem Narodowej Grupy Republiki Białorusi w Unii Międzyparlamentarnej[4]. Jego kadencja w Izbie Reprezentantów zakończyła się 18 października 2012 roku[5].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

  • Medal „Za Zasługi w Pracy” (6 grudnia 2011)[6];
  • Medal „90 Lat Sił Zbrojnych Republiki Białorusi” (Białoruś);
  • Medal „90 Lat na straży granic” (Białoruś);
  • Medal „Drzewo życia” (Zgromadzenie Międzyparlamentarne Państw – członków Wspólnoty Niepodległych Państw);
  • Gramota Pochwalna Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi;
  • Gramota Pochwalna Rady Ministrów Republiki Białorusi;
  • Gramota Pochwalna Ministerstwa Sportu i Turystyki Republiki Białorusi;
  • Gramota Pochwalna Ministerstwa Zdrowia Republiki Białorusi;
  • Odznaka „Wybitny Pracownik Ochrony Zdrowia Republiki Białorusi”[1].

Życie prywatne[edytuj | edytuj kod]

Aleh Wialiczka jest żonaty, ma córkę[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b c d Величко Олег Иванович. Izba Reprezentantów Zgromadzenia Narodowego Republiki Białorusi. [dostęp 2017-04-27]. (ros.).
  2. ↑ В. Коноплев: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 16 ноября 2004 г. №4-П3/I. pravo.levonevsky.org, 2004-11-16. [dostęp 2019-06-13]. [zarchiwizowane z tego adresu (2014-01-20)]. (ros.).
  3. ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 27 октября 2008 г. № 4-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-10-27. [dostęp 2017-04-27]. (ros.).
  4. ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 13 ноября 2008 г. №40-П4/I. pravo.levonevsky.org, 2008-11-13. [dostęp 2014-12-08]. (ros.).
  5. ↑ В. Андрейченко: Постановление Палаты представителей Национального собрания Республики Беларусь от 18 октября 2012 г. №4-П5/I. kodeksy-by.com, 2012-10-18. [dostęp 2017-03-20]. (ros.).
  6. ↑ А. Лукашэнка: Указ Прэзідэнта Рэспублікі Беларусь ад 6 снежня 2011 г. № 569. Narodowy Internetowy Portal Prawny Republiki Białorusi, 2011-12-06. [dostęp 2017-04-27]. (biał.).
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Aleh_Wialiczka&oldid=64533811”