Aleksander Łubieński (kasztelan)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Herb Pomian

Aleksander Łubieński herbu Pomian (ur. ok. 1680, zm. 1754) – kasztelan gnieźnieński, dziedzic dóbr Szczytniki.

Rodzina[edytuj | edytuj kod]

Rodzina Aleksandra pieczętowała się herbem Pomian. Ojciec jego Maciej (1638-1704) pełnił obowiązki starosty wągłaczewskiego. Matka (zm. 1704), była córką Andrzeja Radolińskiego, kasztelana krzywińskiego. Dziad jego Wojciech Łubieński piastował urząd kasztelana sieradzkiego. Rodzeństwo Aleksandra było bardzo liczne - 20 (wieku dorosłego dożyło 6 synów Macieja, w tym Aleksander i 3 córki). Aleksander był stryjem i opiekunem (od 1710) swych bratanków: Władysława Aleksandra, prymasa i Floriana Łubieńskich. Poślubił najpierw Annę Wężyk, wdowę po Janie Ciświckim - staroście stawiszyńskim, następnie Mariannę Radomicką, córkę Macieja, wojewody poznańskiego. Z małżeństwa z Marianną urodziły się 2 córki: Aleksandra (ur. i zm. 1733) oraz Kunegunda (ur. 1734).

Pełnione urzędy[edytuj | edytuj kod]

Początkowo podwojewodzi sieradzki od 1706 oku, następnie podwojewodzi kaliski 1713, podsędek kaliski 1720 i sędzia ziemski kaliski 1738. W latach 1749-1753 pełnił urząd kasztelana gnieźnieńskiego.

Kronika rodzinna[edytuj | edytuj kod]

W 1752 roku ksiądz Florian Bujdecki dedykował kasztelanowi: "Vita Venerabilis Servi Dei Mathie Łubienski" - kronikę rodzinną rodu Łubieńskich

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Hr. Jerzy Dunin-Borkowski, „Almanach błękitny. Genealogie żyjących rodów polskich”, (wyd. 1908, str. 579-596, Łubieńscy herbu Pomian)
  • Adam Boniecki, „Herbarz Polski”, (tom XVI, str. 54-67, Łubieńscy herbu Pomian)
  • Hr. Seweryn Uruski, „Rodzina. Herbarz szlachty polskiej”, (tom 10, str. 5-14, Łubieńscy herbu Pomian)