Aleksander (święty)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Święty
Aleksander
ilustracja
Data śmierci

165

Wspomnienie

10 lipca

Atrybuty

palma męczeństwa, rozpalony piec

Aleksander (zm. 165 w Rzymie) – męczennik, syn św. Felicyty, święty chrześcijański[1].

Żył w II w. Syn św. Felicyty. Zginął śmiercią męczeńską około 165 roku w Rzymie, wraz z matką i sześcioma braćmi. Według tradycji został żywcem spalony w piecu. Wspomnienie liturgiczne świętego przypada 10 lipca[1].

W ikonografii przedstawiany jest w tunice, niekiedy w braćmi i matką[1][2]. Jego atrybuty to palma męczeństwa i rozpalony piec nawiązujący do zadanej mu śmierci[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]