Aleksandr Gerstenzweig

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
To jest stara wersja tej strony, edytowana przez MalarzBOT (dyskusja | edycje) o 09:22, 7 wrz 2015. Może się ona znacząco różnić od aktualnej wersji.

Aleksander Daniłowicz Gerstenzweig (ros. Александр Данилович Герштенцвейг) (ur. 1818, zm. 24 października 1861 w Warszawie) – rosyjski generał-lejtnant od 1861, generał-adiutant od 1859, wojskowy generał-gubernator warszawski od sierpnia 1861. Pochodził z polskiej rodziny arystokratycznej o niemieckich korzeniach.

W 1837 ukończył szkołę oficerską. 1848-1849 brał udział w tłumieniu powstania na Węgrzech. W 1855 mianowany generałem-majorem, w 1859 generałem-lejtnantem. 15 października 1861 dowodził akcją wtargnięcia żołnierzy rosyjskich do katedry św. Jana w Warszawie w celu spacyfikowania ludności cywilnej zebranej tam dla uczczenia rocznicy śmierci Tadeusza Kościuszki. Popełnił samobójstwo. Posiadał odznaczenia: Order Świętego Włodzimierza III i IV klasy, Order Świętej Anny I i II klasy, Order Świętego Stanisława I i III klasy, Krzyż Komandorski austriackiego Orderu Leopolda, pruski Order Czerwonego Orła II i III klasy, pruski Order Świętego Jana Jerozolimskiego.

Był wnukiem polskiego dowódcy z czasów powstania kościuszkowskiego generała Antoniego Madalińskiego[1].

Bibliografia