Alfred Broniewski
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Zawód, zajęcie | |
.jpg)
Alfred Karol Broniewski herbu Tarnawa (ur. 4 października 1869 w Dobrohostowie[1], zm. 5 października 1941 we Lwowie[2]) – polski inżynier architekt.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Rodzina Broniewskich wywodziła się z Bieździedzy. Po ukończeniu szkoły średniej we Lwowie w roku 1889 rozpoczął studia na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej pod kierunkiem Juliana Zachariewicza, uzyskawszy dyplom inżyniera-architekta wyjechał jako stypendysta w 1894 do Paryża, gdzie w Szkole Sztuk Pięknych kształcił się nadal na Wydziale Architektury[3]. Po podróżach naukowych we Francji, Belgii, Niemczech, Austrii, Włoszech, Anglii i Egipcie powrócił do Lwowa i wstąpił do służby państwowej w Dyrekcji Lasów i Domen Państwowych we Lwowie[3]. Ograniczony dla architektury zakres działania w tym urzędzie zmusił go do porzucenia tego stanowiska i objęcia budownictwa miejskiego w Tarnopolu[3]. W 1899 przeniósł się z powrotem do Lwowa i zatrudnił się w służbie technicznej w Namiestnictwie[3]. Został zastępcą dyrektora Towarzystwa Budowy Tanich Domów dla Urzędników we Lwowie[4]. W 1912 mianowany został Szefem Departamentu Architektury dla całego obszaru Galicji[3]. Uznając jego zdolności i zawodowe kwalifikacje powołany został do Ministerstwa Robót Publicznych w Wiedniu, odmówił jednak przyjęcia stanowiska pozostając we Lwowie[3]. Odmówił także objęcia katedry na Wydziale Architektury Politechniki Lwowskiej po śmierci w 1919 Jana Lewińskiego[3]. Przez wiele lat był przewodniczącym Komisji Egzaminacyjnej na budowniczych oraz członkiem Komisji Egzaminacyjnej egzaminów dyplomowych w Politechnice Lwowskiej[3]. Od 1919 sprawował Urząd Kierownika Wydziału Architektonicznego Dyrekcji Robót Publicznych dla całego byłego zaboru austriackiego, od 1927 roku prowadził Biuro Konstrukcyjne dla budowli państwowych Województwa Lwowskiego, Stanisławowskiego, Tarnopolskiego i Wołyńskiego[3]. w 1931 przeszedł na emeryturę[5]. Od 1895 był członkiem Polskiego Towarzystwa Politechnicznego we Lwowie[6], zasiadał w Wydziale Krakowskiego Towarzystwa Technicznego. Był współzałożycielem i prezesem Koła Architektów we Lwowie. Pochowany został w grobowcu rodzinnym na Cmentarzu Łyczakowskim we Lwowie.
Główne realizacje[edytuj | edytuj kod]
- Gmachy kliniczne Wydziału Lekarskiego Uniwersytetu Lwowskiego
- Gmach Krajowej Rady Szkolnej we Lwowie
- Gmach Wyższego Seminarium Duchownego w Przemyślu
- Gmach C.K. Starostwa (obecnie Urzędu Wojewódzkiego) w Krakowie, ul. Basztowa 22, wraz z Józefem Sarem (1898-1900)
- szpital okręgowy w Tarnopolu
- Kościół w Kłodnie Wielkim {1932)
- budynki szkół średnich, urzędów sądowych
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ miejsce urodzenia, data śmierci błędna
- ↑ Data śmierci z tablicy nagrobnej na Cmentarzu Łyczakowskim
- ↑ a b c d e f g h i Album inżynierów i techników w Polsce. T. 1, Cz. 1, Politechnika Lwowska : rys historyczny : informacje., Lwów: Tow. Bratniej Pomocy Stud. Polit. Lwowskiej, 1932, s. 8.
- ↑ Pożyteczna instytucya. „Nowości Illustrowane”. Nr 40, s. 3, 6 października 1906.
- ↑ Alfred Tarnawa Broniewski [w:] "Album inżynierów i techników w Polsce". wyd. Lwów 1932 tom I, cz. III s.8
- ↑ "Towarzystwo Politechniczne we Lwowie 1877–1902. Pamiętnik jubileuszowy" wyd. Lwów 1902 s.86
.jpg){kind=link}