Amalia (powieść)
Amalia – powieść dyktatury argentyńskiego pisarza José Mármola, napisana w 1851 roku i skierowana przeciwko dyktatorowi Juanowi Manuelowi de Rosasowi[1][2]. Jest najbardziej znanym utworem tego autora[3] i jedną z najbardziej znanych powieści romantycznych[4].
Fabuła utworu zbudowana jest wokół wątku romansowego – historii miłości tytułowej bohaterki do ściganego przez tajną policję rządową opozycjonisty, Eduardo Belgrano. Wątek miłosny jest jednak całkowicie konwencjonalny, a zasadniczą treść powieści stanowi przedstawienie okrucieństw i machiny strachu zbudowanej przez de Rosasa[2].
Powieść składa się z 8 tomów. Początkowo publikowana była w urugwajskiej prasie[4]. Na podstawie powieści nakręcono w 1914 roku film Amalia, będący pierwszym argentyńskim filmem pełnometrażowym[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Ewa Łukaszyk, Nina Pluta: Historia literatur iberoamerykańskich. Wrocław: Ossolineum, 2010, s. 126. ISBN 978-83-04-04995-6.
- ↑ a b Juan José Amate Blanco. Tradycja "powieści dyktatury" w Ameryce Łacińskiej. „Literatura na świecie”. 9 (146), s. 43, 1983.
- ↑ a b Richard Young, Odile Cisneros: Historical Dictionary of Latin American Literature and Theater. Scarecrow Press, 2011, s. 289. ISBN 978-0-8108-5099-6.
- ↑ a b Ewa Łukaszyk, Nina Pluta: Historia literatur iberoamerykańskich. Wrocław: Ossolineum, 2010, s. 141. ISBN 978-83-04-04995-6.