Ambrowiec wschodni

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ambrowiec wschodni
Ilustracja
Systematyka[1][2]
Domena

eukarionty

Królestwo

rośliny

Podkrólestwo

rośliny zielone

Nadgromada

rośliny telomowe

Gromada

rośliny naczyniowe

Podgromada

rośliny nasienne

Nadklasa

okrytonasienne

Klasa

Magnoliopsida

Nadrząd

Saxifraganae

Rząd

skalnicowce

Rodzina

altyngiowate

Rodzaj

ambrowiec

Gatunek

ambrowiec wschodni

Nazwa systematyczna
Liquidambar orientalis Mill.
Gard. Dict. ed. 8 2 1768[3]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Ambrowiec wschodni (Liquidambar orientalis Mill.) – gatunek drzewa. Na stanowiskach naturalnych rośnie tylko w Turcji[5], jest uprawiany na Cyprze[6].

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

  • Żywica ambrowca wschodniego wydziela przyjemny zapach. Używana jest do produkcji perfum, i to od bardzo dawna. Znaleziono ją w grobowcach mumii egipskich XVIII Dynastii z okresu 1550-1292 r. p.n.e. W Turcji w 1958 r. wyprodukowano jej 24 tony, a w 1960 r. 62 tony. Otrzymuje się ją z drzewa w ten sposób, że wiosną obtłukuje się jego korę, a jesienią nacina i zbiera wyciekającą z niej żywicę. Jest oczyszczana przez gotowanie w wodzie[6].
  • Jest jednym ze składników kadzidła używanego w liturgii. W Księdze Wyjścia jest werset: „Weź sobie wonności: żywicę pachnąca, muszelki i galbanum pachnące i czyste kadzidło, niech będą w równej ilości”. Badacze roślin biblijnych są zgodni, że ambrowiec wschodni jest jednym z kilku gatunków, od których ta żywica mogła pochodzić, w grę wchodzą jeszcze gatunki z rodzaju balsamowiec oraz Styrax. Obecnie w kościołach greckich zamiast czystej żywicy do kadzidła wykorzystuje się odpadki drewna, z którego pozyskano żywicę[6].
Ambrowiec wschodni w swoim naturalnym środowisku

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI10.1371/journal.pone.0119248, PMID25923521, PMCIDPMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
  2. Peter F. Stevens, Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2009-06-19] (ang.).
  3. The Plant List. [dostęp 2014-12-20].
  4. Liquidambar orientalis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  5. Germplasm Resources Information Network (GRIN). [dostęp 2010-07-20].
  6. a b c Zofia Włodarczyk: Rośliny biblijne. Leksykon. Kraków: Instytut Botaniki im. W. Szafera PAN, 2011. ISBN 978-83-89648-98-3.