Anatol Gawrych-Laudański

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anatol Józef Gawrych-Laudański
Data i miejsce urodzenia

5 sierpnia 1924
Polska

Data i miejsce śmierci

1993
Polska

Miejsce spoczynku

Poznań, Polska

Narodowość

polska

Rodzice

Józef Alojzy Gawrych, Halina

Anatol Józef Gawrych-Laudański (ur. 5 sierpnia 1924, zm. 1993) – kapral chorąży, powstaniec warszawski, współzałożyciel, a w latach 1989–1993 pierwszy prezes Zarządu Głównego Towarzystwa Pamięci Powstania Wielkopolskiego 1918–1919[1].

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Syn powstańca wielkopolskiego i śląskiego Józefa Alojzego Gawrycha.

Uczestnik powstania warszawskiego ps. „Lauda”. Walczył na szlaku bojowym PowiśleŚródmieście-Północ. Należał do plutonu gospodarczego 4. kompanii Grupy Bojowej „Krybar”. Następnie w 1. kompanii „Warszawianka” I batalionu „Lecha Żelaznego” w Zgrupowaniu „Chrobry II”. Trafił do niewoli niemieckiej (nr jeniecki 101712)[2][3].

Po wojnie służył w Ludowym Wojsku Polskim, następnie był dyrektorem jednego z działów Międzynarodowych Targów Poznańskich.

Został pochowany na cmentarzu parafii pw. św. Andrzeja Apostoła w Poznaniu-Spławiu.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. https://pw.ipn.gov.pl/download/163/31992/100latpamieciiobchodow.pdf
  2. Powstańcze Biogramy - Anatol Gawrych-Laudański [online], 1944.pl [dostęp 2024-04-22] (pol.).
  3. LRM-34u [online], cmjw.pl [dostęp 2024-04-27].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]