Andiron
Andiron – umieszczany w kominku, wykonany z żelaza wspornik, na którym umieszczano kłody drewna. Składał się zwykle z pręta (lub prętów) osadzonego na niskich nóżkach i pręta pionowego służącego jako uchwyt. Andirony występowały najczęściej w parach, ułożenie na nich drewna zapewniało dostęp powietrza do palącego się materiału[1][2].
W średniowieczu andirony były stosunkowo proste i wykonane w całości z żelaza, od renesansu na elemencie pionowym pojawiły się dodatkowe osłonki i elementy zdobnicze wykonane z żelaza, miedzi, brązu, a nawet srebra. Wśród tych dekoracji spotyka się motywy heraldyczne, postacie mitologiczne i fantastyczne zwierzęta. Jednym ze znanych projektantów andironów był Jean Bérain[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Anna Marciniak-Kajzer: Rzeczy ludzi średniowiecza. W domu. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego, 2020, s. 101. ISBN 978-83-8220-268-7.
- ↑ a b Hasło w Encyklopedia Britannica. 1911. [dostęp 2022-12-12]. (ang.).