Przejdź do zawartości

Andrés García Prieto

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Andrés García Prieto
Ilustracja
Autoportret, 1887.
Data i miejsce urodzenia

19 stycznia 1846
Peral de Arlanza, Hiszpania

Data i miejsce śmierci

18 listopada 1915
Santander, Hiszpania

Narodowość

hiszpańska

Dziedzina sztuki

malarstwo

Andrés García Prieto (ur. 19 stycznia 1846 w Peral de Arlanza, zm. 18 listopada 1915 w Santander) – hiszpański malarz[1].

W swojej rodzinnej wiosce Peral de Arlanza Andrés spotkał robotników i architektów pracujących nad budową mostu na rzece Arlanza. Z zainteresowaniem śledził ich plany i szkice, ujawniając również swój talent do rysunku. Prawdopodobnie właśnie ci budowniczy przekonali rodziców Andrésa, dobrze usytuowanych rolników, aby wysłali go do szkoły rysunku i malarstwa w Madrycie. W tym czasie Andrés miał już 27 lat, co oznaczało dość poważny wiek aby zaczynać studia.

W 1875 r. został wyróżniającym się uczniem Germana Hernández Amores w jego szkole rysunku w Madrycie. Studiował w Królewskiej Akademii Sztuk Pięknych św. Ferdynanda oraz w jej filii w Rzymie. Ubiegając się o stypendium prowincji Burgos podarował miastu portret króla Alfonsa XII, jednak otrzymał tylko skromną nagrodę pieniężną. W 1876 r. ponownie ubiegał się o stypendium tym razem prezentując świadectwo z celującymi wynikami i uzyskując pensję. Mieszkał w Rzymie i w Wenecji, z tęsknoty za krajem i pejzażem północnej Hiszpanii wrócił do kraju i osiedlił się w Santanderze.

Wybrane dzieła

[edytuj | edytuj kod]
  • Paisaje de la Casa de Campo, 1878.
  • Los borrachos (copia de Velázquez), 1878.
  • Jura de Santa Gadea, 1881.
  • Corazón de Jesús y Corazón de María, 1881.
  • Salomé con la cabeza de Bautista, 1882.
  • La Tarantella, 1883.
  • Autorretrato de pintor con capa, 1885.
  • Barcos, redes y un hombre que se dirige a un barco, 1887.
  • Traseras de Venecia, 1887.
  • Palacio Ducal de Venecia, 1887.
  • Venecia. Palacio Lavia, 1890.
  • Río, puente de palos y árboles, 1900.
  • Bodegón, 1904.
  • Los socios de San Vicente, 1905.
  • Vista de Santander, 1915.

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Carlos González López, Montserrat Martí Ayxelá: Spanish Painters in Rome (1850-1900). Madryt: Sammer Galleries, 1975, s. 175. ISBN 84-722-3933-0.