Anna Raduchowska-Brochwicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Anna Raduchowska-Brochwicz
Ilustracja
L. Miodek, B. Forštnarič Boroje, O. Z. Kovács, E. M. O'Connell, A. Raduchowska-Brochwicz, K. Głowacka, 2019
Data i miejsce urodzenia

1963
Białystok

Ambasador RP w RPA
Okres

od 24 grudnia 2012
do 2017

Poprzednik

Marcin Kubiak

Następca

Andrzej Kanthak

Dyrektorka Instytutu Polskiego w Tel Awiwie
Okres

od września 2022
do 6 marca 2023

Poprzednik

Joanna Hofman

Następca

Magdalena Kusztal

Anna Raduchowska-Brochwicz (ur. 1963 w Białymstoku) – polska urzędniczka państwowa i dyplomatka, ambasador RP w Republice Południowej Afryki (2012–2017).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Absolwentka handlu zagranicznego w Akademii Ekonomicznej w Krakowie (1986, specjalność międzynarodowe stosunki ekonomiczne). W służbie zagranicznej od 1993. Pracowała w Stałym Przedstawicielstwie RP przy ONZ w Nowym Jorku jako II oraz I sekretarz (1993–1997), Stałym Przedstawicielstwie RP przy UE w Brukseli (2003–2008), ambasadach RP w Sztokholmie oraz Brukseli, Biurze Regionalnym UNDP w Bratysławie (1997–1999). Reprezentowała Polskę w Radach Wykonawczych UNDP/UNFPA i UNICEF. Z nominacji Sekretarza Generalnego ONZ reprezentowała także region Europy Wschodniej w Komitecie Konsultacyjnym UNIFEM(inne języki). W latach 1999–2000 pracowała w Departamencie Unii Europejskiej i Negocjacji Akcesyjnych, biorąc bezpośredni udział w negocjacjach akcesyjnych RP o członkostwo w UE. Pełniła ponadto funkcję Pełnomocnika Ministra Spraw Zagranicznych ds. Procesu Barcelońskiego/Unii dla Śródziemnomorza, a także w Radzie Gubernatorów Fundacji Dialogu Kultur im. A. Lindh. 28 stycznia 2013 objęła funkcję ambasadora RP w RPA. Pełniła ją do 2017[1][2]. Od września 2022 do 6 marca 2023 dyrektorka Instytutu Polskiego w Tel Awiwie, a następnie zastępczyni dyrektora[3].

Jest autorką artykułów publikowanych m.in. w „Roczniku Polskiej Polityki Zagranicznej[4]. Zdała egzaminy państwowe z języków: angielskiego, francuskiego i rosyjskiego[5]. Żona Wojciecha Brochwicza.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zapis przebiegu posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 42/ [online], sejm.gov.pl, 13 września 2012 [dostęp 2018-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-29].
  2. Ambasador [online], 14 lutego 2016 [dostęp 2018-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2016-02-14].
  3. Personel [online], Polska w Izraelu - Portal Gov.pl [dostęp 2022-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-29].
  4. Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej 2003, „Rocznik Polskiej Polityki Zagranicznej” [dostęp 2018-08-23] [zarchiwizowane z adresu 2018-08-23].
  5. Zapis posiedzenia Komisji Spraw Zagranicznych /nr 233/ Biuletyn nr 5406/VI [online], orka.sejm.gov.pl, 27 lipca 2011 [dostęp 2022-11-29] [zarchiwizowane z adresu 2022-11-29].