Antoni Sarnacki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Antoni Sarnacki herbu Ślepowron – skarbnik bielski w latach 1757-1779, łowczy bielski w latach 1755-1757, marszałek generalny ziem pruskich.

W załączniku do depeszy z 2 października 1767 roku do prezydenta Kolegium Spraw Zagranicznych Imperium Rosyjskiego Nikity Panina, poseł rosyjski Nikołaj Repnin określił go jako posła wątpliwego dla realizacji rosyjskich planów na sejmie 1767 roku, poseł powiatu sztumskiego na sejm 1767 roku[1].

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Antoni Sozański, Imienne spisy osób duchownych, świeckich i wojskowych, które w pierwszych ośmiu latach panowania króla Stanisława Poniatowskiego od 1764-1772 r. w rządzie lub przy administracyi Rzeczypospolitéj udział brały [...]. Cz. 1, Tablice i rejestr, Kraków 1866, s. 35.
  • Urzędnicy podlascy XIV-XVIII wieku. Spisy. Oprac. Ewa Dubas-Urwanowicz, Włodzimierz Jarmolik, Michał Kulecki, Jerzy Urwanowicz. Kórnik 1994, s. 189.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Носов Б. В. Установление российского господства в Речи Посполитой. 1756–1768 гг. Moskwa, 2004, s. 671.