Antyklina

Antyklina, siodło (gr. anti – przeciw i klinein – nachylać) – w geologii wypukły fałd, którego wnętrze zbudowane jest ze skał starszych, na zewnątrz zaś (na tzw. skrzydłach) występują skały coraz młodsze. Proste normalne w stosunku do płaszczyzn odpowiadających poszczególnym warstwom skalnym tworzą w antyklinie wiązkę rozbieżną.

Zamknięciem antykliny jest peryklina^[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

↑ Ewa Odrzywolska-Bieńkowa: Biostratygrafia osadów młodszego paleogenu z otworu wiertniczego Nowa Wieś (peryklina Żar), „Kwartalnik Geologiczny”, 1990, T. 34, nr 1, s. 167-168

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

WojciechW. Jaroszewski WojciechW., LeszekL. Marks LeszekL., AndrzejA. Radomski AndrzejA., Słownik geologii dynamicznej, Warszawa: Wydawnictwa Geologiczne, 1985, s. 12, ISBN 83-220-0196-7, OCLC 830183626 .
Wojciech Jaroszewski: Tektonika uskoków i fałdów, Wydanie drugie, Wydawnictwa Geologiczne, Warszawa 1980, ISBN 83-220-0085-5

[1] Ewa Odrzywolska-Bieńkowa: Biostratygrafia osadów młodszego paleogenu z otworu wiertniczego Nowa Wieś (peryklina Żar), „Kwartalnik Geologiczny”, 1990, T. 34, nr 1, s. 167-168

[1]