Arachozja

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arachozja

Arachozja (gr.: Ἀραχωσία) – w starożytności achemenidzka i seleucydzka satrapia, której położenie jest najczęściej określane jako obszar obejmujący południowo-wschodni Afganistan i północny Pakistan. Głównym miastem regionu była Aleksandria w Arachozji, założona (lub przemianowana) przez Aleksandra Wielkiego w latach 20. IV wieku p.n.e., dzisiejszy Kandahar[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ewa Wipszycka, Benedetto Bravo: Historia starożytnych Greków. T. 3: Okres hellenistyczny. Warszawa: Wydawnictwo Uniwersytetu Warszawskiego, 2010, s. 682. ISBN 978-83-235-0612-6.