Arbalet
Arbalet (także: arbaleta; niem. balester[1]) – rodzaj kuszy, przystosowanej do miotania pocisków kamiennych lub ołowianych (zamiast bełtów)[2].
Arbalet posiadał łoże (często z charakterystycznym wygięciem w przedniej części), do którego przymocowane było stalowe łuczysko. Wyposażony był w podwójną cięciwę na środku której znajdowała się skórzana miseczka (podobnie jak w procy). Niektóre arbalety posiadały również prymitywne przyrządy celownicze, zazwyczaj w postaci koralika zawieszonego na ramce, w miejscu łączenia łuczyska z łożem, oraz blaszki z przeziernikiem lub szczerbinką, umiejscowionej za orzechem mechanizmu spustowego.
Stosowany przede wszystkim do polowań i zawodów strzeleckich, głównie w XVI–XVIII wieku.
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Deutsche Fotothek [online], deutschefotothek.de [dostęp 2021-06-09] (ang.).
- ↑ arbalet – Słownik języka polskiego PWN [online], pwn.pl [dostęp 2021-06-09] (pol.).