Archidiakonat głogowski
Archidiakonat głogowski (łac. archidiaconatus glogoviensis, niem. Archidiakonat Glogau) – jeden z czterech historycznych archidiakonatów diecezji wrocławskiej Kościoła katolickiego.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Podział diecezji wrocławskiej na archidiakonaty, a wraz z nim zwyczaj mianowania archidiakonów jako delegatów biskupa, rozpoczął się w XIII wieku. W 1200 roku ustanowiono urząd archidiakona wrocławskiego, z kolei w roku 1228 erygowano archidiakonat z siedzibą w Głogowie. Kolejne dwa ustanowiono w Opolu i Legnicy. Obszar archidiakonatów pokrywał się generalnie z terytoriami księstw. Według dokumentu z 1399 roku archidiakonat głogowski obejmował dziesięć archiprezbiteratów (dekanatów): głogowski, polkowicki, ścinawski, górowski, wołowski, kożuchowski, zielonogórski, krośnieński, żagański i bolesławiecki. Archidiakon zasiadał w gremium kanoników kolegiaty w Głogowie[1].
Archidiakonat został zniesiony w 1810 roku. Tytuł archidiakona pozostawiono jedynie jako honorowy.
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Archidiakonat głogowski - Glogopedia - Internetowa Encyklopedia Ziemi Głogowskiej [online], www.glogow.pl [dostęp 2023-05-18] .