Ares Borghese
| |
| Autor |
nieznany |
|---|---|
| Medium | |
| Wymiary |
2,11 m |
| Miejsce przechowywania | |
| Lokalizacja | |
Ares Borghese – starożytna rzeźba marmurowa, znajdująca się w zbiorach Luwru.
Posąg ma 2,11 m wysokości[1][2]. Przedstawia nagiego wojownika stojącego w pozie frontalnej, z hełmem na głowie. Na prawej kostce ma nałożoną bransoletę[3], w ręku trzymał zaś niezachowaną do czasów współczesnych włócznię[2]. Johann Joachim Winckelmann, a za nim większość badaczy, dopatrywał się w przedstawionej postaci boga Aresa. Natomiast Ennio Quirino Visconti i Frédéric de Clarac identyfikowali go jako Achillesa[3].
Na początku XVII wieku rzeźba znajdowała się w zbiorach kolekcjonera antyków Tiberio Ceoli, skąd nabył ją w 1607 roku kardynał Scipione Borghese. W 1807 roku została odkupiona przez Napoleona Bonaparte i umieszczona w zbiorach Luwru[3].
Rzeźba uważana jest za pochodzącą z początku naszej ery rzymską kopię zaginionego brązowego oryginału greckiego z okresu klasycznego[1][3]. Według hipotezy wysuniętej przez Alexandra Conze Ares Borghese jest kopią wzmiankowanego przez Pauzaniasza (Wędrówka po Helladzie I 8,4) posągu dłuta Alkamenesa, stojącego w świątyni Aresa na ateńskiej Agorze. Nie zgadza się z tym jednak Kim J. Hartswick, według którego rzeźba jest jedynie klasycyzującym dziełem neoattyckiego artysty rzymskiego z czasów Augusta[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Arès dit "Arès Borghèse". louvre.fr. [dostęp 2017-01-16]. (fr.).
- ↑ a b Ares Borghese. theoi.com. [dostęp 2017-01-16]. (ang.).
- ↑ a b c d e Encyclopedia of the History of Classical Archaeology. Edited by Nancy Thomson de Grummond. London: Routledge, 1996, s. 174. ISBN 1-884964-80-X.