Arne Sørensen

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arne Sørensen
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

27 listopada 1917
Kopenhaga

Data i miejsce śmierci

1 maja 1977
Gentofte

Pozycja

pomocnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1936–1940 Boldklubben 1903
1940–1947 Boldklubben af 1893
1947–1948 Stade Français 25 (1)
1948–1949 FC Nancy 17 (1)
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1937–1946  Dania 30 (4)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
Skovshoved IF
Akademisk BK
1956–1961 Dania
1963–1964 Esbjerg fB
Kjøbenhavns Boldklub
1969–1970 Helsingborgs IF
1972–1973 Hvidovre IF
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Arne Sørensen (ur. 27 listopada 1917 w Kopenhadze, zm. 1 maja 1977 w Gentofte) – piłkarz duński grający na pozycji pomocnika. W swojej karierze rozegrał 30 meczów i strzelił 4 gole w reprezentacji Danii.

Kariera klubowa[edytuj | edytuj kod]

Swoją karierę piłkarską Sørensen rozpoczął w klubie Boldklubben 1903. W 1936 roku zadebiutował w nim w duńskiej lidze. W sezonie 1938/1939 wywalczył z nim mistrzostwo Danii. W 1940 roku odszedł do Boldklubben af 1893 i występował w nim do końca sezonu 1946/1947. Z B 1893 dwukrotnie został z nim mistrzem kraju w sezonach 1941/1942 i 1945/1946.

Latem 1947 roku Sørensen przeszedł do Stade Français. W sezonie 1948/1949 grał w FC Nancy, w którym zakończył karierę.

Kariera reprezentacyjna[edytuj | edytuj kod]

W reprezentacji Danii Sørensen zadebiutował 12 września 1937 roku w przegranym 1:3 towarzyskim meczu z Polską, rozegranym w Warszawie. W kadrze narodowej od 1937 do 1946 roku rozegrał 30 spotkań i zdobył 4 bramki.

Kariera trenerska[edytuj | edytuj kod]

Po zakończeniu kariery piłkarskiej Sørensen został trenerem. Prowadził takie kluby jak: Skovshoved IF, Akademisk BK, Esbjerg fB, Kjøbenhavns Boldklub i Hvidovre IF. Z Esbjergiem wywalczył mistrzostwo Danii w 1963 roku i zdobył Puchar Danii w 1964 roku. Z KB został mistrzem kraju w 1968 roku, a z Hvidovre – w 1973 roku.

W latach 1956–1961 Sørensen był selekcjonerem reprezentacji Danii. W 1960 roku doprowadził Danię do zdobycia srebrnego medalu na Igrzyskach Olimpijskich w Rzymie.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]